นักล่าปีศาจ - บทที่ 33: แกล้งตาย!

บทที่ 33: แกล้งตาย!

เห็นได้ชัดว่ามีเส้นสีดำจาง ๆ บนหน้าผากของ หลิวฟู่ทอดยาวจากคิ้วไปจนถึงคอโดยไม่ทราบสาเหตุ

“ทำไมเจ้าไม่ปิดตาของเขา” หนิงเจี่ยซิ่วถามอย่างสงสัย

“เราได้ลองหลายวิธีแล้ว แต่เราไม่สามารถทำให้เขาหลับตาได้ เราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องวางเขาไว้ในโลงแบบนี้” นางหลิวอธิบาย

ฟางปิงดูประหลาดใจ “นี่อาจจะเป็น ‘ตายตาไม่หลับ’ ในตำนานเหรอ? แม้ว่าข้าจะเป็นเจ้าหน้าที่มาหลายปี แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นมัน ชั่งเปิดโลกทัศน์ให้กว้างขึ้นจริงๆ”

ติ๋ง ติ๋ง!

ขณะที่ หนิงเจี่ยซิ่ว กำลังจะตรวจสอบว่ามีความผิดปกติอื่นใดกับร่างกายของ หลิวฟู่หรือไม่ ก็มีหยดน้ำตกลงมาจากด้านบนและตกลงไปที่หน้าผากของ หลิวฟู่

หนิงเจี่ยซิ่วรีบเงยหน้าขึ้นมองและเห็นว่าคานไม้ที่อยู่เหนือโลงศพเปลี่ยนเป็นสีดำ มันแสดงสีที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากคานไม้ชื้นที่อยู่รอบๆ

ฉากนี้ทำให้ หนิงเจี่ยซิ่ว นึกถึงข้อความที่เขาเคยอ่านใน “เหยาเซี่ยตงเจียน” (บันทึกเหตุการณ์ปีศาจและวิญญาณชั่วร้าย) มาก่อนในทันที

“ถ้าใครถูกพลังอันชั่วร้ายครอบงำ อย่าปล่อยให้พวกเขาอยู่ในที่มืดและชื้น ไม่เช่นนั้นร่างกายของบุคคลนั้นจะกลายเป็นวิญญาณชั่วร้าย”

สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือไม่ควรมีสิ่งกีดขวางใดๆ เหนือร่างกาย เนื่องจากพลังงานอันชั่วร้ายที่ปล่อยออกมาจากร่างกายจะถูกดูดซับโดยวัตถุที่ขวางกั้น ทำให้กลายเป็น “ไม้ปีศาจ”

เมื่อน้ำจาก “ไม้ปีศาจ” สัมผัสกับร่างกาย ก็เกิดปรากฏการณ์ “การตายปลอม” ขึ้น

ติ๋ง!

หยดน้ำสีดำอีกหยดตกลงมา ทันใดนั้น ศพที่ไม่เคลื่อนไหวก่อนหน้านี้ของ หลิวฟู่ก็เริ่มสั่นเล็กน้อย

หนิงเจี๋ยซิ่วรู้ดีว่าเมื่อร่างกายของคนๆ หนึ่งกลายเป็นวิญญาณชั่วร้ายแล้ว มันไม่สามารถย้อนกลับได้ เพื่อป้องกันอุบัติเหตุ เขาสั่งฟางปิงทันที “พาพวกเขาออกไปข้างนอกแล้วปิดประตู ไม่ว่าเจ้าจะได้ยินเสียงอะไรก็ตาม อย่าสนใจเว้นแต่ข้าจะออกคำสั่ง”

แม้ว่า ฟางปิง จะไม่เข้าใจความหมายทั้งหมดของคำพูดของ หนิงเจี่ยซิ่ว แต่เขาก็เคารพอำนาจของหน่วยล่าปีศาจ และรู้ว่าพวกเขามีวิธีการพิเศษของตัวเอง

ฟางปิงดึงแม่และภรรยาของหลิวฟู่ทันที และพาพวกนางออกจากห้อง ขณะที่ฟางปิงปิดประตูตามหลังเขา ทั้งห้องก็เข้าสู่ความมืด

ติ๋ง!

หยดน้ำสีดำอีกหยดก็ตกลงมา ภายใต้การจ้องมองของ หนิงเจี่ยซิ่ว ร่างของ หลิวฟู่ก็ลุกขึ้นนั่งในโลงศพและคลานออกมาอย่างแข็งทื่อ

ถ้าฟางปิงและคนอื่นๆ ได้เห็นสิ่งนี้ พวกเขาคงจะหวาดกลัวจนหมดสติอย่างแน่นอน

หลิวฟู่ซึ่งตอนนี้เป็นวิญญาณชั่วร้าย ได้สูญเสียสติสัมปชัญญะของมนุษย์ไปจนหมด และกลายเป็นศพเดินได้ซึ่งขับเคลื่อนด้วยสัญชาตญาณในการโจมตีเท่านั้น

เมื่อสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของ หนิงเจี่ยซิ่ว หลิวฟู่ก็เดินเซไปหาเขาทันที โดยยื่นมือออกไปคว้า หนิงเจี่ยซิ่ว

บูม!

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พบเขาคือหมัดสีแดงเพลิง

การกระทำของวิญญาณชั่วร้ายนั้นช้า ก่อนที่มันจะไปถึงร่างของ หนิงเจี่ยซิ่ว หมัดของ หนิงเจี่ยซิ่ว ได้ปักลงบนหน้าอกของวิญญาณชั่วร้ายอย่างแรงแล้ว

พลังงานหยางอันเข้มข้นของหมัดหยางบริสุทธิ์ รวมกับพลังภายในของ หนิงเจี่ยซิ่ว ทำให้หน้าอกของวิญญาณชั่วร้ายพังทลายลงในทันที และร่างกายทั้งหมดของมันก็กระเด็นไปเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ กระแทกเข้ากับกำแพงใกล้เคียงอย่างแรง

ความวุ่นวายที่ดังในห้องทำให้ ฟางปิง และคนอื่นๆ งงงวย หนิงเจี่ยซิ่ว กำลังเผชิญหน้ากับใครบางคนในนั้นหรือไม่?

อย่างไรก็ตาม นอกจาก หนิงเจี่ยซิ่ว แล้ว ก็ไม่มีใครอยู่ในห้องอีกแล้ว

วิญญาณชั่วร้ายที่ร่วงหล่นค่อยๆ ลุกขึ้นจากพื้น แม้ว่าหน้าอกของมันจะยุบลงไป แต่มันก็ไม่ส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของมัน

นี่เป็นข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียวของวิญญาณชั่วร้ายระดับเก้า: ตราบใดที่แขนขาของมันยังคงอยู่ มันสามารถโจมตีต่อไปได้โดยไม่คำนึงถึงขอบเขตของการบาดเจ็บ ถ้ามันก้าวไปสู่ระดับแปด มันจะกลายเป็นศพที่มีผมสีขาว แข็งแกร่งราวกับเหล็ก และมีความแข็งแกร่งมหาศาล

เมื่อเห็นวิญญาณชั่วร้ายยังคงอยู่ หนิงเจี่ยซิ่ว ก็ใช้ ดวงตาแห่งจิตวิญญาณเพื่อตรวจสอบร่างกายของมันอย่างระมัดระวัง พลังงานอันชั่วร้ายในห้องล้วนเล็ดลอดออกมาจากวิญญาณชั่วร้ายนี้ อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่เรื่องปกติที่วิญญาณชั่วร้ายจะสร้างความวุ่นวายเช่นนี้ มันต้องมีความลับบางอย่างอยู่ในนั้น

ในไม่ช้า ภายใต้การสอบสวนของ หนิงเจี่ยซิ่ว เขาก็ค้นพบความลับที่ซ่อนอยู่

บนหลังของ หลิวฟู่ซึ่งผิวหนังบวมเนื่องจากการแช่น้ำ มีเครื่องหมายคำสาปจางจางอยู่

น่าเสียดายที่คำสาปเป็นสัญลักษณ์ประเภทหนึ่งและต้องอาศัยความรู้เกี่ยวกับเครื่องรางของขลังและลัทธิเต๋าในการถอดรหัส หนิงเจี่ยซิ่ว ไม่คุ้นเคยกับสาขานี้เลย แม้จะค้นพบเบาะแสนี้บนร่างกายของ หลิวฟู่แต่เขาก็ไม่สามารถเข้าใจได้