ที่หลบภัยของฉัน อัพเลเวลไม่จำกัด - บทที่ 19 คูระบายน้ำเสร็จสมบูรณ์! รางวัลสุดพิเศษ!

หลังจากซูโม่ทานอาหารเสร็จ เขาก็หยิบพลั่วและรีบออกไปข้างนอก เป็นเวลาประมาณ 10 โมงเช้าในดินแดนรกร้าง และคนงานซูโม่ก็ไปทำงานตรงเวลา

สัตว์ในดินแดนรกร้างไม่ได้ดุร้ายนักในตอนนี้ มีแนวโน้มว่าจะทำสิ่งต่างๆให้ง่ายขึ้นสำหรับมือใหม่

​​หลังจากการสแกนรอบหนึ่ง ซูโม่ยืนยันว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ที่อยู่ใกล้ฐานในวันนี้

“ช่างน่าเสียดาย และฉันคิดว่าวันนี้จะได้รับพิสดุส่งด่วน”

สัตว์กลายพันธุ์ที่คนอื่นกลัวถูกมองว่าเป็นพัสดุส่งด่วนของซูโม่

เขาไม่มีทางเลือกแล้ว ในโลกหลังหายนะ ตราบใดที่เขาสามารถเปลี่ยนมุมมองเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ได้ เขาก็อาจมีสภาพจิตใจที่ต่างออกไป

ขณะที่ซูโม่ยืนอยู่บนเนินดินเล็กๆ เหนือที่หลบภัย ทุกที่ที่เขาดูยังคงรกร้างและกว้างใหญ่

ดวงอาทิตย์ที่ร้อนระอุในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาได้เปลี่ยนผืนดินสีเขียวเล็กน้อยให้กลายเป็นสีเหลืองไหม้เกรียม

ขณะที่เขาเดินไปที่พุ่มไม้ซึ่งถูกตัดทำลายรอบจุดที่เขาพบกิ้งก่าก่อนหน้านี้ ร่องรอยของมันก็ถูกลมจากที่ราบพัดหายไป

นอกเหนือจากความยุ่งเหยิงเล็กน้อย เป็นการยากที่จะบอกได้ว่ามีการสู้รบเกิดขึ้นที่นั่นมาก่อน

หลังจากที่เขาดึงขวานเหล็กออกมา ซูโม่ก็เริ่มตัดต้นไม้

ไม้มีราคาถูกมากในตลาดซื้อขาย น้ำ 100 มล. สามารถแลกเปลี่ยนไม้ได้หลายสิบหน่วย

อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่จุดประสงค์ของซูโม่

มันเหมือนกับอนิเมะนินจาเรื่องหนึ่งจากโลก แม้ว่านินจาจะมีจักระ แต่พวกเขายังต้องเรียนรู้พื้นฐานเช่นการปีนต้นไม้ก่อนขั้นตอนในระดับสูงเช่นการเดินบนน้ำเพื่อที่จะสามารถฝึกจักระของตนให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น

นั่นคือสิ่งที่ซูโม่พยายามทำ

ทุกครั้งที่สับขวาน ซูโม่พยายามฝึกการเคลื่อนไหวของเขา เพื่อให้ได้ความแม่นยำสูงสุดในการควบคุมขวาน

ด้วยการควบคุมแรงด้วยการสับแต่ละครั้ง ซูโม่ได้ฝึกฝนเพื่อให้แน่ใจว่ากำลังของเขาอยู่ในระยะที่ไม่มากหรือน้อยเกินไป

“แม้ว่าฉันจะมีอาวุธร้อน ในโลกเช่นนี้ หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ฉันจะต้องต่อสู้ระยะประชิดเป็นครั้งคราว”

ยิ่งเขาพยายามควบคุมมากเท่าไหร่ ซูโม่ก็ยิ่งตระหนักถึงปัญหามากขึ้นเท่านั้น

“ฉันไม่มีพลังวิเศษแบบที่ตัวละครหลักในนิยายแฟนตาซีมี นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันสามารถปรับปรุงความเร็วและความแม่นยำของฉันได้เท่านั้น กุญแจสำคัญในการโจมตีที่ดีคือต้องเร็ว รุงแรงเพียงพอและแม่นยำ”

เมื่อเขามองไปที่ต้นไม้เล็กต้นที่สองที่ล้มลง ซึ่งมีความสูงเพียงครึ่งเดียวของเขา รอยตัดนั้นดูเรียบร้อยกว่าต้นไม้ต้นแรกมาก และซูโม่ก็มีช่วงเวลาการตรัสรู้

“การป้องกันสู้การหลบไม่ได้ และการหลบสู้การโจมตีก่อนไม่ได้ ก่อนเคลื่อนไหวก็เหมือนกับการตัดต้นไม้ ต้องรู้ว่าต้องตัดตรงไหนให้มีประสิทธิภาพสูงสุด ถ้าฉันสามารถเอาชนะศัตรูได้ก่อนที่พวกเขาจะเคลื่อนไหว ฉันก็ไม่ต้องกังวลที่ไม่มีการฝึกมืออาชีพสำหรับการโจมตีที่ตามมาและไม่สามารถหลบการโจมตีของพวกมันได้!”

ยิ่งซูโม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งใช้ขวานได้แม่นยำมากขึ้นเท่านั้น

ภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง เขาสามารถควบคุมความแข็งแกร่งและความแม่นยำของเขาได้อย่างมาก

ในขณะนั้นเขาได้รวบรวมไม้ 20 หน่วยและเส้นใยพืช 8 หน่วย

กลับมาที่ฐาน หลังจากดื่มน้ำเย็นสองสามคำและให้โอรีโอลาดตระเวนอยู่พื้นที่รอบๆ ซูโม่เริ่มออกแบบระบบระบายน้ำ

ขณะนี้ไม่มีท่อบำบัดน้ำเสียในที่หลบภัย ดังนั้นการไปเข้าห้องน้ำจึงหมายถึงการใช้ทุ่งหญ้าด้านนอก นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมเขาถึงไม่ต้องคิดว่าจะระบายสิ่งปฏิกูลออกจากที่หลบภัยอย่างไร

เมื่อวางเซฟเฮาส์ มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในพื้นดินของเนินเขา

มันกลายเป็นพื้นดินที่ลาดเอียงเล็กน้อย

ตามหลักเหตุผลแล้ว ไม่น่าจะมีปัญหาเรื่องการระบายน้ำ

อย่างไรก็ตาม หลุมน่าจะก่อตัวขึ้นในพื้นดินแบบนั้น ดังนั้นในช่วงฝนตกหนัก ทะเลสาบอาจก่อตัวขึ้นใต้ที่หลบภัย ในระยะยาว ความชื้นและแรงดันน้ำจะทำลายเสถียรภาพทางโครงสร้างของที่หลบภัย

นอกจากนี้ยังมีฝนกรดที่อาจกัดกร่อนภูมิประเทศโดยรอบ หญ้าอาจจะไม่สามารถเติบโตได้และจะส่งผลเสียต่อการพัฒนาฐานในภายหลัง

“ท่อระบายน้ำธรรมดาไม่เพียงพอ ฉันต้องขุดลักษณะดินที่สามารถนำพาน้ำออกได้ทันที ควรจะไปที่ไหนสักแห่งที่อยู่ห่างออกไปสี่หรือห้าร้อยเมตร”

หลังจากสร้างแผนทั่วไปในหัวแล้ว ซูโม่ก็ไปทำงาน

สิ่งที่ดีเกี่ยวกับโลกนี้คือพลั่วที่สร้างขึ้นในหน้าต่างเกมได้รับการเสริมพลัง ดังนั้นแรงเพียงเล็กน้อยก็สามารถดึงดินขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย

ด้วยเหตุนี้ การขุดดินสามหรือสี่ชั่วโมงเต็มจนถึงพลบค่ำจึงสร้างคูระบายน้ำห้าสิบเมตรแรก

มีคูระบายน้ำสามแห่งที่ดูเหมือนรอยข่วนคดเคี้ยว ไม่มีซีเมนต์หรือคอนกรีตเสริมความแข็งแรง มันดูทำลวกๆมาก

อย่างไรก็ตาม ผลกระทบได้รับการยืนยัน

เมื่อซูโม่เรียกระบบเอาชีวิตรอดจากภายในใจ เขาก็จ้องไปที่ท่อระบายน้ำที่ขุดออกมา

[สิ่งอำนวยความสะดวกระบบการระบายน้ำอย่างง่าย]

ตัวเลือกการอัพเกรดที่หนึ่ง: เสริมความแข็งแกร่งให้กับสิ่งอำนวยความสะดวกและเปลี่ยนวัสดุเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการระบายน้ำ ต้องการคะแนนเอาชีวิตรอด (150)

ตัวเลือกการอัพเกรดที่สอง: ใช้ท่อระบายน้ำใต้ดิน ประสิทธิภาพสูงและการปกปิดที่ดีขึ้น ยากที่จะทำลาย ต้องการคะแนนการเอาชีวิตรอด (550)

บทนำ: อย่าคิดแม้แต่จะใช้ท่อระบายน้ำนี้ในเส้นทางโค้ง รับรองได้เลยว่าจะติดขัดแน่นอน!

“ให้ฉันลองใส่หินก้อนหนึ่งลงไปแล้วดูว่าเกิดอะไรขึ้น”

หลังจากที่ซูโม่พิจารณาทางเลือกทั้งสองของระบบแล้ว เขาก็หยิบหินก้อนหนึ่งออกมาแล้วกองลงไปในท่อระบายน้ำ

แน่นอนว่าข้อกำหนดตัวเลือกการอัพเกรดแรกที่ระบบมอบให้นั้นลดลง 3 คะแนน

คำอธิบายยังเปลี่ยนไป

ตัวเลือกการอัพเกรดครั้งแรก: เสริมกำลังด้วยหิน เพิ่มประสิทธิภาพการระบายน้ำ เพิ่มความทนทาน และไม่ไวต่อการกัดกร่อน ต้องการคะแนนเอาชีวิตรอด (147)

มีหิน 200 หน่วยในกระเป๋าเป้ของเขา เนื่องจากราคาถูก ซูโม่ไม่รู้สึกแย่กับการใช้พวกมัน

10 หน่วย… 20 หน่วย…

หลังจากวางหินลง 47 หน่วย คะแนนเอาชีวิตรอดที่ระบบต้องการหยุดเปลี่ยนแปลงเมื่อหินเพิ่มขึ้นอีก

คงที่ 9 คะแนน

“ฉันเลือกตัวเลือกการอัพเกรดแรก!”

หลังจากที่เขาพูดไปแล้ว แสงสีเขียวก็พุ่งออกมาจากร่างของซูโม่ หลอมรวมหินมากกว่าสี่สิบก้อนเข้ากับท่อระบายน้ำ

จากเท้าของซูโม่ ร่องรอยของหินเริ่มปรากฏให้เห็นในคูระบายน้ำที่แต่เดิมเป็นโคลน

ทุกครั้งที่แสงสีเขียวส่องไปรอบๆ หินจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ก็ปรากฏขึ้นแทนโคลน

3-5 วินาทีผ่านไป คูระบายน้ำหินก็เสร็จสมบูรณ์!

เสร็จแล้ว!

คูระบายน้ำที่สร้างด้วยหินสีเทาดำดูเรียบร้อยและเป็นระเบียบเหมือนกำแพงเมืองจีนที่แห้งแล้ง มันค่อนข้างเหลือเชื่อ

พื้นผิวหินดูราวกับว่ามันถูกปูด้วยเครื่องจักร ไม่มีร่องรอยของการขุดด้วยตนเองและทุกสิ่งดูเหมือนก่อตัวตามธรรมชาติ

ยิ่งซูโม่มองดูมันมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น

“ความน่าจะเป็นของผู้เล่นที่รอดชีวิตจากภัยธรรมชาติครั้งแรกนั้นตรวจพบว่ามากกว่า 99% ผู้เล่นเป็นคนเดียวในโลกที่ปลดล็อคความสำเร็จนี้”

“ผู้เล่นมีโอกาสสุ่มรางวัล”

ซูโม่มองไปในระยะไกลขณะที่เขายืนอยู่บนยอดเขาเล็กๆ เขารู้สึกว่าสิ่งดีๆมักมาคู่กันจริงๆ และรีบเปิดหน้าต่างเกมเพื่อตรวจสอบ

ในตอนนี้ เบื้องหลังฟังก์ชันหน้าต่างเกมสีฟ้า มีฟังก์ชันใหม่สีสันสดใส—

สุ่มรางวัล

“ฉันไม่คิดว่าการขุดท่อระบายน้ำจะทำให้ฉันประสบความสำเร็จเช่นนี้ ถ้าฉันรู้อย่างนั้น ฉันจะขุดมันในวันแรก”

ซูโม่จ้องไปที่วงล้อรางวัลที่หมุนอยู่ข้างหน้าเขา

วงล้อรางวัลหมุนถูกแบ่งออกเป็นห้าส่วนคือ—

สัตว์เลี้ยง พิมพ์เขียว เครื่องมือ อาวุธ และทรัพยากร

“ฉันแปลกใจที่ไม่มีหน้าต่างให้ขอบคุณผู้สนับสนุน นี่ไม่ใช่เกมที่พัฒนาโดยคนธรรมดาแน่นอน”

ตัวเลือกทั้งห้ามีประโยชน์อย่างยิ่ง

แม้จะมี โอรีโอพ่วงอยู่ด้วย เขาก็ยังมีทรัพยากรเพียงพอ แม้ว่าเขาจะสุ่มได้สัตว์เลี้ยงตัวอื่นมา ซูโม่ก็ไม่รังเกียจที่จะให้อาหารเพิ่มอีกปากและกดปุ่มสุ่มทันที

วงล้อรางวัลที่หมุนช้าๆในตอนแรกหมุนอย่างรวดเร็ว แต่ในที่สุด มันก็ช้าลงเมื่อเวลาผ่านไป และในที่สุดตัวชี้ก็หยุดที่ส่วนของพิมพ์เขียว

[บันทึก]: ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นที่ได้รับพิมพ์เขียวหน้าไม้ล่าสัตว์รุ่นทดกำลัง

ขณะที่หน้าต่างเกมหายไป พิมพ์เขียวเรืองแสงสีแดงก็ปรากฏขึ้นในช่องเก็บของ

[พิมพ์เขียวหน้าไม้ล่าสัตว์รุ่นทดกำลัง: เครื่องมือต่อสู้ระยะไกล ความเร็วในการรีโหลดช้า ความเร็วเริ่มต้นสูงและมีพลังทำลายสูง เป็นเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการเอาชีวิตรอดในดินแดนรกร้าง]

“มันเป็นอาวุธระยะไกลจริงๆ!”

ดวงตาของซูโม่เป็นประกาย

ก่อนที่เขาจะออกไปต่อสู้เป็นครั้งแรก เขามีความคิดที่จะสร้างอาวุธระยะไกลอยู่แล้ว

อนิจจา เขาไม่เคยได้รับตัวเลือกในการสร้างที่ดีและเนื่องจากคะแนนเอาตัวรอดที่ขาดแคลน เขาจึงระงับความคิดนั้นไว้

เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะพบสิ่งที่ล้ำหน้ากว่าธนูธรรมดา—หน้าไม้

ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างธนูและหน้าไม้คือความแม่นยำ

ไม่จำเป็นต้องเล็งในขณะที่ลากเชือกบนหน้าไม้ ดังนั้นจึงต้องการความเชี่ยวชาญน้อยลงจากผู้ใช้ แม้ว่าเวลาในการรีโหลดจะนานกว่าธนูทั่วไปมาก แต่โดยทั่วไป หน้าไม้มีระยะยิงที่ไกลกว่า มีพลังทำลายที่ดีกว่า และแม่นยำที่สูงกว่า ทำให้เป็นอาวุธสังหารระยะไกลที่ทรงพลัง

หากผู้หญิงได้รับธนู เธอสามารถยิงได้ไม่เกิน 20 หรือ 30 เมตรเนื่องจากกำลังแขน

อย่างไรก็ตามหน้าไม้แตกต่างกัน หลังจากเรียนรู้วิธีใช้หน้าไม้แล้ว ผู้ใช้ก็สามารถโจมตีได้ทุกที่ที่ต้องการด้วยระยะไม่เกิน 50 เมตรด้วยความแม่นยำสูงจนน่าสะพรึงกลัว

หลังจากที่พิมพ์เขียวสำหรับหน้าไม้แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย กระแสแสงก็ส่องเข้ามาในฟังก์ชันการสร้างของหน้าต่างเกม

ซูโม่แทบรอไม่ไหวที่จะดูลิสต์การสร้าง

เขากระตือรือร้นที่จะตรวจสอบข้อกำหนดด้านวัสดุสำหรับทำหน้าไม้ล่าสัตว์และลูกศรหน้าไม้