ที่หลบภัยของฉัน อัพเลเวลไม่จำกัด - บทที่ 15 รักษาบาดแผลและนับการเก็บเกี่ยว!

ซากโบราณสถานที่ปกคลุมไปด้วยหมอกค่อยๆจางหายไปหลังจากที่ซูโม่ก้าวออกไป และมันก็เริ่มเลื่อนหายไปราวกับว่ากลายเป็นหมอกจริงๆ

ในเวลานี้ ศพของสุนัขสีดำที่ซูโม่ลากบนหอกไม้ก็กลายเป็นเงาพร้อมกับหมอก

​​สายลมพัดผ่านไปและมันก็กลายเป็นเถ้าถ่าน

“น่าเสียดาย ฉันคิดว่าอย่างน้อยฉันสามารถนำมันออกมาและเพื่อวิเคราะห์ว่ามันคืออะไร”

สลดใจเล็กน้อย ซูโม่เรียกหน้าต่างเกม คลิกเลือกคู่มือภาพประกอบมอนสเตอร์ และลองสแกน

[ไม่พบสัตว์กลายพันธุ์ภายในรัศมีพันเมตรของผู้เล่น]

[จำนวนวันนี้ 1/3]

บริเวณโดยรอบที่หลบภัยเป็นเพียงพื้นที่รกร้างกว้างใหญ่ และสัตว์ขนาดใหญ่ใดๆ ก็สามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่า

เพื่อความสบายใจ ซูโม่ใช้การสแกนเพียงครั้งเดียว

ขณะที่เขาลากร่างที่เหนื่อยล้าของตัวเองกลับที่หลบภัย ความรู้สึกปลอดภัยที่หายไปนานก็เข้ามาแทนที่หลังจากปิดประตูไม้ของที่หลบภัย

คลื่นแห่งความเจ็บปวดทักทายเขาพร้อมด้วยความรู้สึกปลอดภัย

หลังจากที่เขาถอดเกราะแผ่นเซรามิกออกจากร่างกายแล้ว เขาก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่ทำให้หนังศีรษะชา

มีแรงที่เท่าเทียมกันและตรงกันข้ามอยู่เสมอ แม้ว่าชุดเกราะจานเซรามิกจะสกัดกั้นแรงกระแทกของสุนัขสีดำ แต่แรงกระทบยังคงทำให้ซูโม่มีรอยฟกช้ำที่หน้าอกของเขา

ในการถือหอกไม้ ผิวหนังบางส่วนบนฝ่ามือก็ถูกขูดออกด้วย ในตอนี้ เขาเห็นเลือดบนฝ่ามือเมื่อมองได้ชัดเจนขึ้นใต้แสงแดด

ส่วนอื่นๆ ของร่างกายที่เจ็บปวดคือเนื้อเยื่ออ่อนฟกช้ำจากการถูกโจมตีกระทันหัน ซึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่

“วูฟ~ อาวู~”

โอรีโอก้มศีรษะลงและวนไปรอบๆ ซูโม่ แม้ว่าสุนัขจะพูดไม่ได้ แต่ความรู้สึกกังวลของมันก็เป็นความจริง

ขณะที่ซูโม่อดทนต่อความเจ็บปวด เขาก็ยิ้มออกมา

“เจ้าหมาน้อย ฉันสบายดี เราได้ทำผิดพลาดบางอย่างในวันนี้ แต่ว่าสิ่งต่างๆ จะเปลี่ยนไป ครั้งหน้าเราจะให้พวกมันได้ลิ้มรสอาวุธสมัยใหม่!”

“อ่าว—อาวู~”

โอรีโอเงยหน้าขึ้นและเห็นได้ชัดว่าไม่เข้าใจว่าอาวุธสมัยใหม่ของซูโม่หมายถึงอะไร

“เจ้าขนฟูนี้น่ารักซะจริง”

โอรีโอไม่ใช่สัตว์เลี้ยงธรรมดา ในฐานะสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์วันสิ้นโลก ความสามารถในการเข้าใจคำพูดของมนุษย์ทำให้มีความลึกลับเพิ่มขึ้นอีกชั้นหนึ่ง

ขณะที่ซูโม่ทำให้โอรีโอสงบลง เขาเดินไปหาน้ำที่รวบรวมไปยังถังไม้ซึ่งเก็บน้ำพลังจิตไว้

เขาหยิบถ้วยขึ้นมาและดื่มน้ำหนึ่งถ้วย ความรู้สึกแสบร้อนที่หน้าอกของเขาลดลงอย่างมากในทันใดและยังมีอาการชาที่แผลบนมือของเขา

เมื่อเขายกมือขึ้น เขาเห็นบาดแผลเล็กๆ ที่ผิวหนัง ในตอนนี้ภายใต้อิทธิพลของน้ำพลังจิต อาการบาดเจ็บเริ่มหายและแม้แต่บาดแผลขนาดใหญ่ก็หยุดเลือดไหล

เราควรเรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเองเสมอ

หลังจากสำรวจซากโบราณสถาน ในที่สุดซูโม่ก็ตระหนักถึงความสำคัญของการต่อสู้ในโลกหลังหายนะ

ใครก็ตามที่ซ่อนเร้นและหลีกเลี่ยงการต่อสู้อย่างโง่เขลา ก็จะผลักตัวเองเข้าสู่ความหายนะในที่สุด

หากมีการต่อสู้กันในช่วงเวลาที่สงบสุข ก็จะมีการต่อสู้อีกมากมายในดินแดนรกร้างวันสิ้นโลกที่โกลาหล!

น้ำพลังจิตไม่ใช่ยารักษาสารพัดโรค แม้ว่าเขาจะดื่มน้ำได้ไม่จำกัด แต่ผลการรักษาบาดแผลเล็กๆน้อยๆ ก็ลดลงหลังจากดื่มไป 300 มล.

เขาหยิบกระจกเงาซึ่งเหลือจากกระจกซึ่งเขาตัดสำหรับแสงสว่างและช่องระบายอากาศ เขาสังเกตอย่างใกล้ชิด

เนื่องจากรูปลักษณ์อันยอดเยี่ยมของเขาทำให้เขาได้รับมรดกมาจากพ่อแม่ ชายหนุ่มในกระจกจึงมีคิ้วที่เฉียบคมและตาเป็นประกาย มีอากาศของหล่อเหลาอ่อนวัยด้วยเลือดเล็กน้อยบนใบหน้าของเขาพร้อมกับผมยุ่งๆ ไม่เพียงแต่เขาดูค่อนข้างเรียบร้อย แต่ยังทำให้ความเป็นชายที่แข็งแรงของเขาโดดเด่นอีกด้วย เขามีกรามที่สมบูรณ์แบบที่โค้งอย่างสวยงามและดูโดดเด่นยิ่งขึ้นหากมองจากด้านข้าง

ขณะที่จ้องมองต่ำลงไป ซูโม่เห็นหน้าอกของเขาในกระจก

เมื่อเขามองลงมาก่อนหน้านี้ มันเป็นสีม่วงแดงมีรอยฟกช้ำและดูน่ากลัวอย่างยิ่ง

หลังจากดื่มน้ำพลังจิตและผลการรักษาที่มองไม่เห็นเริ่มทำงาน รอยฟกช้ำเริ่มเปลี่นนแปลง ทำให้สีม่วงแดงกลายเป็นสีม่วงสีเลือดจางๆ

ซูโม่พยักหน้าและวางถ้วยน้ำพลังจิตลง

เวลาที่เขาก้าวเข้าไปในซากโบราณสถานคือประมาณเก้าโมงเช้า ตามเวลาที่เขาออกมาอย่างน้อยก็สี่โมงเย็น

นั่นไม่สอดคล้องกับข้อมูลก่อนหน้านี้ที่เขารวบรวมมาซึ่งบอกว่าผู้คนสามารถอยู่ในซากโบราณสถานได้เพียงสองชั่วโมงเท่านั้น

เขาเปิดหน้าต่างข้อความส่วนตัวและมองหาเฟิงเหมิงเยว่ ที่เขาเคยพูดด้วยก่อนหน้านี้ หลังจากนั้น ซูโม่เริ่มส่งข้อความ

[ซูโม่: สวัสดี ฉันต้องการสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับซากโบราณสถาน และฉันจะจ่ายให้คุณด้วยน้ำพลังจิต]

หลังจากที่เขาส่งข้อความ เฟิงเหมิงเยว่ตอบกลับเขาหลังจากผ่านไปสองหรือสามนาที

[เฟิงเหมิงเยว่: สวัสดี เทพซู คุณอยากรู้อะไร ถ้าคุณอยากรู้ว่าฉันไปเอากระจกกันระเบิดมาจากไหน ฉันต้องขอโทษด้วยเพราะว่าเช้านี้ซากโบราณสถานไม่ได้เกิดใหม่ ดังนั้นฉันจึงเข้าไปไม่ได้]

[ซูโม่: ฉันอยากรู้ว่าคุณเคยเห็นอะไร ได้ยิน และทุกอย่างในระหว่างนั้นตั้งแต่คุณเข้าไปในซากโบราณสถาน… นั่นเป็นเพราะว่าฉันเคยเข้าไปในซากโบราณสถานด้วย ดังนั้นฉันสามารถตัดสินความถูกต้องของข้อมูลจากประสบการณ์ของฉันได้ ฉันหวังว่าเราจะมีการแลกเปลี่ยนที่น่าพอใจ]

แทนที่จะเลือกเก็บเป็นความลับ ซูโม่เลือกที่จะเปิดเผยความจริง

อันที่จริง ตั้งแต่ตอนที่เขาเข้าไปในซากโบราณสถาน เขารู้สึกว่าซากโบราณสถานของเขาแตกต่างจากที่อื่นๆ

พื้นที่นั้นใหญ่เกินไป!

แม้ว่าซากโบราณสถานที่คนอื่นพบจะเป็นซากโบราณสถานขนาดใหญ่ พวกเขาก็ยังมองเห็นสิ่งที่อยู่ข้างในได้

ในทางกลับกัน การเดินไปรอบๆเขตนอกมากกว่า 20 นาทีนั้นไม่เพียงพอสำหรับเขาที่จะไปถึงอีกด้านหนึ่งของซากโบราณสถานของเขา ไม่ต้องพูดถึงว่ามีอะไรอยู่ข้างใน

[เฟิงเหมิงเยว่: ได้ แต่ขอเวลาซักพัก ตอนนี้ฉันอยู่ในดินแดนรกร้างและไม่สะดวกในตอนนี้ แล้วอย่างนี้ละ เทพซู? ฉันจะเขียนข้อความอธิบายให้คุณเมื่อฉันกลับมาถึงที่หลบภัยในภายหลัง และคุณสามารถจ่ายน้ำให้ฉันตามมูลค่าที่คุณคิดเกี่ยวกับข้อมูล เพราะมันไม่ใช่ความลับใหญ่อีกต่อไป]

หลังจากยอมรับเงื่อนไขแล้ว ซูโม่ก็กดปิดช่องข้อความส่วนตัว

ตอนนี้เขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับซากโบราณสถานของเขา!

หลังจากที่ซูโม่เปิดช่องเก็บของ เขาก็เริ่มที่จะเอาของออกมาทีละอย่าง

อย่างแรก เขาหยิบโทรทัศน์ที่ “แพง” ที่สุดออกมา

[โทรทัศน์สีขนาด 32 นิ้ว (ชั้นเยี่ยม)]

คำอธิบาย : อุปกรณ์เทคโนโลยีจากยุคที่ไม่รู้จัก ระบบประกอบด้วยส่วนใหญ่ห้าส่วน ได้แก่ วงจรจ่ายไฟ ช่องสัญญาณทั่วไป ช่องสัญญาณเสียง วงจรถอดรหัสสี และระบบแสดงภาพสี คุณภาพของเฟรมวิดีโอคือ 25 เฟรมต่อวินาที และ 625 เส้นต่อเฟรม

ความสามารถพิเศษ: หากที่หลบภัยมีไฟฟ้า สิ่งนี้สามารถตรวจสอบรัศมีหนึ่งกิโลเมตรรอบๆที่หลบภัย ด้วยการซูมเข้า ซูมออก และฟังก์ชั่นมุมมองต่างๆ

ความคิดเห็น : ต่อหน้าทีวีนี้ คุณ ฉัน และเธอ ไม่มีความเป็นส่วนตัว! (มีเหตุผล!)

“ให้ตายเถอะ! มีฟังก์ชั่นบัคในไอเทมด้วย?”

คุณสมบัติของโทรทัศน์ทำให้ซูโม่ต้องวนดูซ้ำๆ

เดิมทีมันดูเหมือนโทรทัศน์ธรรมดาที่อยู่ในซากโบราณสถาน อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขานำมันออกจากซากโบราณสถาน เขารู้สึกประหลาดใจที่พบว่ามันมีฟังก์ชันระดับบัค

ถ้าซูโม่สามารถเปิดเครื่องโทรทัศน์ได้ นั่นหมายความว่าเขาเป็นคนเปิดการโจมตีตลอดภายในรัศมีหนึ่งพันเมตรรอบๆ ที่หลบภัยของเขา

แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่าโทรทัศน์ทำงานอย่างไร แต่ความจริงที่ว่ามันมีคุณสมบัติที่ทรงพลังที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถอธิบายได้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาบ้าคลั่ง

แน่นอนว่าความเสี่ยงและผลประโยชน์ของการเดินทางของเขาเกือบจะเท่ากัน

ในตอนนี้ ความต้องการไฟฟ้าของซูโม่ก็มาถึงจุดสูงสุด

พูดถึงเรื่องนี้ ตั้งแต่เขาข้ามมิติมาที่แห่งนี้ เขาไม่ได้ใช้โทรศัพท์เป็นเวลาสามวันแล้ว ในตอนนี้เอง เมื่อเขามีช่วงเวลาว่างและรู้สึกถึงความสำคัญของไฟฟ้าในทันที

หลังจากนำทุกอย่างออกมา ตรวจสอบ จัดเรียง และจัดเก็บอย่างถูกต้อง ความคิดที่กล้าหาญก็ปรากฏขึ้นในจิตใจของซูโม่

“ถ้ามีโทรทัศน์ในเมืองนั้น… ก็อาจมีเครื่องปั่นไฟด้วย!”

ไม่มีเหตุผลใดที่เมืองใหญ่เช่นนี้จะไม่มีเสบียงทางยุทธศาสตร์เช่นเครื่องกำเนิดไฟฟ้าสำรองไว้

เมื่อซูโม่คิดเช่นนั้น จิตใจของเขาก็เริ่มทำงาน

“ตราบใดที่ฉันมีอาวุธที่ทันสมัย ​​สัตว์ประหลาดแบบที่เคยเป็นมาก่อนก็ไม่มีประโยชน์สำหรับฉัน บางทีฉันอาจจะพึ่งพาซากปรักหักพังเพื่อพัฒนาที่พักพิงของฉันได้อย่างรวดเร็ว!”

หลังจากที่เขาแกะสลักความคาดหวังทั้งหมดไว้ในใจแล้ว ซูโม่ยังคงตรวจสอบผ้าปูที่นอนราที่ถูกขโมยไป

[ ชุดเตียงคังสามชิ้น (ปกติ)]

คำอธิบาย : ประกอบด้วย ผ้านวม ผ้าปูที่นอน และหมอน

ความสามารถพิเศษ: เนื้อผ้าที่เป็นเอกลักษณ์ช่วยเพิ่มความสบายได้ในปริมาณเล็กน้อย และยังมีฟังก์ชั่นป้องกันความชื้นอีกด้วย

ความคิดเห็น: ชุดเป็ดแมนดารินสีแดง 3 ชิ้นนี้ แทนความรักที่คุณขาดหายไปกับผ้าปูที่นอนสีขาว!

แม้ว่าซูโม่จะได้ไอเทมคุณภาพปกติ แต่เขาก็ไม่ท้อใจ

แม้ว่าซูโม่ไม่ได้คาดหวังไว้สูงเมื่อเขาหยิบไอเทมนี้ขึ้นมาเพราะเป็นผ้าปูที่ขึ้นราแล้ว การมีความสามารถพิเศษที่ช่วยเพิ่มความสบายแม้เพียงเล็กน้อยก็ยังยากที่จะเกิดขึ้นได้

ในขณะที่ยังมีแสงแดดอยู่ข้างนอก ซู่โม่ก็ก้าวออกจากที่หลบภัยและวางชุดผ้าปูสามชิ้นราบกับพื้นที่แสงแดดส่องลงมาเพื่อให้แสงแดดสามารถทำลายเชื้อบนชุดผ้าปู

ในความเป็นจริง ถ้าไม่ใช่เพราะสภาพที่จำกัดที่เขาอาศัยอยู่ ซูโม่ยังเต็มใจที่จะล้างพวกมันด้วยน้ำและนำออกไปตากแดด

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสภาพความเป็นอยู่ของเขาในปัจจุบัน เขาจึงต้องทำทุกอย่างขั้นพื้นฐานได้เท่านั้น

หลังจากที่ซูโม่กลับเข้าไปในที่หลบภัย เขาก็หยิบโต๊ะ ชุดน้ำชา และเครื่องปรุงรสที่เขาปล้นก่อนหน้านี้ออกมา

โชคไม่ดีที่ครั้งนี้ หน้าต่างเกมไม่รู้จักสิ่งเหล่านั้น ดังนั้นเขาจึงใช้เป็นเครื่องเรือน ถ้วย และเครื่องปรุงธรรมดาๆ เท่านั้น

สิ่งสุดท้าย แป้งครึ่งถุงที่เขาหาได้ในครัวทำให้ซูโม่มีความสุขมาก

[แป้งขัดขาว (ดี)]

คำอธิบาย: สีขาวน้ำนม ปริมาณกลูเตนอยู่ระหว่างแป้งกลูเตนสูงและต่ำ กึ่งร่วน เหมาะสำหรับเป่าซี หม่าล่า บะหมี่ ฯลฯ

ความสามารถพิเศษ: แป้งที่มีฟังก์ชันขจัดสิ่งสกปรกด้วยตนเอง ไม่เน่าเปื่อยง่าย เหมาะสำหรับการจัดเก็บระยะยาว

ความคิดเห็นเกี่ยวกับ : คุณคิดอย่างไร? ดูแล้วไม่อยากทำบะหมี่เปี๋ยงเปี๋ยงสักชามแล้วน้ำลายไหลเลยเหรอ?
………
ระดับคุณภาพ ปกติ > ดี > ชั้นเยี่ยม > ชั้นยอด > หายาก