ที่หลบภัยของฉัน อัพเลเวลไม่จำกัด - บทที่ 12 ซากโบราณสถานปรากฏขึ้น! ฟักไข่สัตว์เลี้ยง!
[ปฏิทินวันสิ้นโลก เดือน 1 วันที่ 3]
[คุณระมัดระวังและใช้ชีวิตอย่างปลอดภัยในคืนก่อน คุณกำลังเข้าสู่วันใหม่ในปฏิทินวันสิ้นโลก (คะแนนเอาชีวิตรอด +3)]
[คุณสแกนหาสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ที่คุกคามชีวิตของคุณ (คะแนนการเอาชีวิตรอด +2)]
[คุณเป็นเจ้าของอาวุธพื้นฐานและไอเทมป้องกัน ซึ่งทำให้คุณเหมือนเสือติดปีกในดินแดนรกร้าง (คะแนนเอาชีวิตรอด +5)]
[คุณฆ่ากิ้งก่ากลายพันธุ์เป็นครั้งแรกโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ ซึ่งทำให้คุณได้รับการเก็บเกี่ยวที่ดี (คะแนนเอาชีวิตรอด +20)]
[คุณอัพเกรดบ่อสกัดน้ำพลังจิต ซึ่งปรับปรุงคุณภาพชีวิตของคุณอย่างมาก (คะแนนเอาชีวิตรอด +50 )
[คุณปรับปรุงการระบายอากาศและแสงสว่างในที่หลบภัย คุณรู้สึกมีความสุข (คะแนนเอาชีวิตรอด +2)]
[คุณได้รับแปลงเพาะปลูกผักขนาดใหญ่ ความหวังสีเขียวที่ให้โอกาสที่ดีแก่คุณในวันสิ้นโลก (คะแนนเอาชีวิตรอด +5)]
[การสแกนสภาพแวดล้อมการอยู่รอดของโฮสต์ อยู่ระหว่างการประเมินคะแนนเอาตัวรอด วันนี้ได้รับคะแนนเอาชีวิตรอด 30 แต้ม]
…
การคำนวณทั้งหมด: คะแนนเอาตัวรอด +117
คะแนนเอาชีวิตรอดที่เหลือ: 120
‘120 คะแนนเอาชีวิตรอด!’
ด้วยรอยคล้ำสองวงใต้ตา ซูโม่นั่งอยู่บนเตียง
เมื่อคืนมีเสียงของสิ่งมีชีวิตเคลื่อนไหวอยู่ข้างนอกตลอดเวลาซึ่งทำให้เขาตื่นทั้งคืนโดยกลัวว่าจะมีบางอย่างบุกเข้ามา
เขาผล็อยหลับไปหลังจากอยู่ได้จนถึงประมาณตีห้า
ขณะที่เขารู้สึกถึงอากาศบริสุทธิ์ในที่หลบภัยที่มีแสงสว่างเพียงพอในขณะนี้ เมื่อมองดูคะแนนการเอาตัวรอดทั้งหมดของเมื่อวาน ริมฝีปากของซูโม่ก็กระตุกขึ้น
“ตราบใดที่ฉันทำสิ่งต่างๆมากขึ้นในแต่ละวัน ฉันจะได้รับคะแนนเอาตัวรอดมากขึ้น! การติดตั้งระบบระบายอากาศ แสง และแปลงเพาะปลูกเพิ่มคะแนนรายวันของฉันขึ้น 19! ดีมาก!”
ในมุมมองเห็นของเขา
มีแปลงเพาะปลูกวางไว้ใต้ช่องระบายอากาศและถึงแม้แสงจะตกเพียงมุมเดียว แต่ทั้งโครงสร้างก็ปล่อยแสงสีขาววาววับออกมา
หลังจากที่ซูโม่เรียกหน้าเกม เขาก็กดเลือกคู่มือภาพประกอบมอนสเตอร์
จำนวนการสแกนรีเฟรชแล้ว
[ไม่พบสัตว์กลายพันธุ์ภายในรัศมีพันเมตรของผู้เล่น]
[จำนวนวันนี้ 2/3]
“อย่างที่คิด ฉันไม่คิดว่าจะมีใครโชคร้ายที่มีสัตว์กลายพันธุ์อยู่ใกล้ๆทุกวัน”
ตอนนี้ซูโม่รู้สึกสบายใจ เขาอารมณ์ดีและเริ่มทำกิจวัตรประจำวันของเขาให้เสร็จในที่หลบภัย
สิ่งแรกที่เขาทำคือไปที่ชามสมบัติของที่หลบภัย บ่อน้ำพลังจิต
หลังจากสะสมหนึ่งคืน เขามีน้ำพลังจิต 3 ลิตรจากบ่อน้ำพลังงานจิตบวกกับ 800 มล. จากเมื่อวาน รวมเป็น 3.8 ลิตร
เขาตักออกมา 1.8 ลิตรแล้วเทลงบนแปลงเพาะปลูกผักอย่างเท่าๆกัน
เขาหยิบขนมปังต้าเลียบ้าออกมา ใช้ขวานเหล็กหั่นมันมาหนึ่งจิน และแช่ด้วยน้ำพลังจิตอีกครั้ง หลังจากที่เขากินและดื่มเสร็จแล้ว ซูโม่ก็เริ่มสวมชุดเกราะของเขา
แม้ว่าจะไม่มีสัตว์กลายพันธุ์ในรัศมีหนึ่งพันเมตร แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะปลอดภัย
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงดีกว่าที่จะเล่นอย่างปลอดภัยและสวมชุดเกราะของเขา แทนที่จะเสียใจเมื่อเคราะห์ร้ายมาเยือน
หลังจากเปิดประตูไม้ของที่หลบภัยและเดินออกไปแล้ว ความสนใจของซูโม่ก็มุ่งไปที่จุดเดียวทันที
“คือ… นี่คือ—”
ซากโบราณสถานที่ปกคลุมไปด้วยหมอกก็ปรากฏขึ้นในที่ราบอันห่างไกลซึ่งเคยเป็นแห้งแล้งมาก่อน
ซูโม่จำจุดที่เกิดซากโบราณสถานได้
เมื่อวานไม่มีอะไรตรงนั้น ไม่มีแม้แต่ต้นไม้เลย ดังนั้นเขาจึงไม่คาดหวังว่าซากโบราณสถานจะเกิดขึ้นที่นั่นจริงๆ
เมื่อประเมินระยะทางด้วยสายตา ซากโบราณสถานอยู่ห่างจากที่หลบภัยประมาณสามร้อยเมตร
ขณะที่เขายืนอยู่ที่ประตูที่หลบภัย เขาก็มองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ภายในซากโบราณสถาน
เขามองเห็นแต่หมอกที่ปกคลุมอยู่รอบๆผนังที่ทรุดโทรม ซึ่งดูราวกับว่าเพิ่งโดนระเบิดเท่านั้น ฉากนั้นดูน่าขนลุกมาก
“ฉันกำลังรอวิกฤตก่อนที่จะเริ่มวางแผน แต่ดูเหมือนว่าฉันต้องเพิ่มพลังการต่อสู้ของฉันทันที”
หลังจากที่ซูโม่กลับไปที่หลบภัย ดวงตาของเขาเป็นประกายในขณะที่เขาดึงไข่สัตว์เลี้ยงที่เก็บไว้ในช่องคลังออกมา
มันอันตรายเกินไปสำหรับเขาที่จะสำรวจซากโบราณสถานเพียงลำพัง
ในแผนเดิมของซูโม่ เขาต้องการเก็บไข่สัตว์เลี้ยงไว้เมื่อเขามีการผลิตอาหารที่มั่นคงในฐาน
“ไม่ต้องรอแล้ว!”
มันจำเป็นสำหรับเขาที่จะสำรวจซากโบราณสถาน
นั่นเป็นเพราะซากโบราณสถานเกิดขึ้นในจุดที่ดี หากมีการเปลี่ยนแปลงในสถานการณ์ใดๆ เขาก็สามารถหนีจากซากโบราณสถานได้อย่างรวดเร็วและวิ่งกลับไปที่ฐาน
ถ้ามันเกิดใหม่ห่างออกไปไม่กี่กิโลเมตรในภายหลัง นั่นจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเขา
ซูโม่สร้างขวานเหล็กขึ้นมาอีกอันและทำให้แน่ใจว่ามันถูกฆ่าเชื้อก่อนที่เขาจะตัดนิ้วชี้ของเขาด้วยมุมของใบมีดอย่างระมัดระวัง ในไม่ช้า ก็มีแผลเล็กๆที่นิ้วชี้ซ้ายของเขา
เขาใช้มือขวาบีบนิ้วและมีเลือดไหลออกมาจากบาดแผลสองสามหยดและหยดลงบนไข่สัตว์เลี้ยง
หลังจากที่ไข่สัตว์เลี้ยงสีเงินได้รับเลือดของเขาแล้ว รูปแบบสีแดงเข้มก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนเปลือกไข่
เสียงร้องแผ่วเบาภายในไข่สัตว์เลี้ยงราวกับเสียงร้องเบาๆจากสัตว์ร้าย
แสงสีเขียวสองสามดวงถูกปล่อยออกมาจากเปลือกไข่ในขณะที่มันแบ่งออกเป็นเก้าส่วน ส่องสว่างไปที่ด้านบนของที่หลบภัย!
ทันใดนั้น ที่หลบภัยก็กลายเป็นทะเลสีเขียว และมุมมืดในตอนแรกก็สว่างไสวจนมองเห็นทุกรายละเอียด
แกร๊ก!
เสียงแตกอย่างต่อเนื่องมาจากเปลือกไข่
แกร๊ก!
รอยแตกนับไม่ถ้วนเต็มพื้นผิวของเปลือกไข่แล้ว…
“วูฟ! อวู! วูฟ!”
แสงสีเขียวกระจายออกไป และซูโม่ตกตะลึงเมื่อเขามองไปที่สัตว์สีดำและขาวที่อยู่ข้างหน้าเขา
ก่อนที่ซูโม่จะเคลื่อนไหว ร่างนั้นก็พุ่งเข้ามาและเริ่มวิ่งไปรอบๆ เท้าของซูโม่ กระดิกหางให้เขาอย่างรุนแรง
“ฉัน… เพิ่งฟักลูกไซบีเรียนฮัสกี้เหรอ?”
ซูโม่ก้มตัวลงและกอดหัวสุนัข เขาไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะดี
การเปิดไข่สัตว์เลี้ยงมีความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่มาก และเขาคิดว่าเขาจะต้องได้สัตว์เลี้ยงเจ๋งๆ อย่างที่เขาสามารถกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าได้
ในที่สุดมันก็กลายเป็นฮัสกี้
ขณะที่เขากอดหัวของฮัสกี้และดูมันเลียเขาอย่างบ้าคลั่งด้วยลิ้นของมัน ซูโม่รู้สึกถึงความใกล้ชิดกับสัตว์ตัวนี้จากก้นบึ้งของหัวใจ
นั่นเป็นสาเหตุที่ซูโม่ไม่ถอยหรือหลบตัวเมื่อพุ่งเข้าหาเขาในตอนนี้
รู้สึกราวกับว่าเขาเป็นเจ้าของสัตว์เลี้ยงตัวนี้มานานกว่าสิบปี ตามสัญชาตญาณ เขาสามารถบอกได้ว่ามันไม่ได้หมายถึงอันตรายใดๆ และมันแค่ต้องการเข้าใกล้เขา
ขนเรียบๆ ของฮัสกี้ส่องประกายแวววาวราวกับอัญมณี และขณะที่ซูโม่ลูบหัวสุนัข มันก็ครางเบาๆ เพื่อแสดงว่ามันชอบ
“ดีที่มันเป็นเพียงฮัสกี้ แม้ว่ามันจะกินมากสำหรับสายพันธุ์ของมัน ฉันก็ยังสามารถเลี้ยงมันได้”
สองวันตามลำพังในดินแดนรกร้างก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ซูโม่รู้สึกโดดเดี่ยวราวกับตกนรก
หน้าเกมก็ปรากฏขึ้นในเวลาที่เหมาะสมเพื่อขจัดความกังวลของเขา
[ชื่อสัตว์เลี้ยง]: ไม่มีชื่อ
[สถานะ]: วัยเด็ก
คำอธิบายสิ่งมีชีวิต: สิ่งมีชีวิตที่อ่อนโยนของดินแดนรกร้าง ในฐานะที่เป็นฮัสกี้กลายพันธุ์จากสายเลือดหลากหลายประเภท มันจะแข็งแกร่งขึ้นเมื่อเติบโตขึ้น (โปรดทราบ: บุคลิกภาพของสัตว์เลี้ยงวัยเด็กจะเปลี่ยนไปตามบุคลิกของเจ้าของ)
ความสามารถ 1 : เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง โครงสร้างกล้ามเนื้อทำให้มั่นใจได้ถึงพลังระเบิด เมื่อเปิดใช้งานความสามารถ ความเร็วจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเป็นเวลา 30 วินาที มีเวลาคูลดาวน์ 5 นาที
ความสามารถ 2 : สัมผัสที่หก โครงสร้างทางชีววิทยาทำให้การรับรู้มีพลังมหาศาล เมื่อเปิดใช้งานความสามารถ มันสามารถทำนายอันตรายที่เข้ามาในช่วงเวลาสั้นๆ มีเวลาคูลดาวน์ 1 วัน
ความคิดเห็น : เป็นสุนัขที่ดี เป็นข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับคุณที่จะช่วยปลุกสายเลือดทั้งหมดของมัน
“โฮง! วูฟ วูฟ!”
เมื่อเห็นซูโม่ฝันกลางวันและไม่สนใจมัน เจ้าฮัสกี้ตัวน้อยก็เริ่มกลิ้งบนพื้นอย่างกวนๆ เผยให้เห็นท้องสีขาวราวหิมะของมัน
ใบหน้าที่น่าขบขันของมันดูเหมือนจะถามคำถามกับซูโม่ในขณะนั้น “ฮึ่ม! ทำไมคุณไม่เล่นกับฉันล่ะ”
เมื่อซูโม่เห็นใบหน้าของฮัสกี้ตัวน้อย หัวใจของเขาก็เต้นแรงและเขาพูดกับมันด้วยรอยยิ้ม
“ช่างเป็นสุนัขที่นิสัยเสียจริงๆ! นายยังไม่มีชื่อ เอ่อ… ฉันจะเรียกนาย…”
หลังจากหยุดชั่วครู่และมองดูสีดำและสีขาวของฮัสกี้ ทันใดนั้นซูโม่ก็รู้สึกว่ามันดูเหมือนคุกกี้แซนวิชโอรีโอและหัวเราะออกมาดังๆ
“ฉันชื่อซูโม่ และต่อจากนี้ไป… จากนี้ไปนายจะเรียกว่าโอรีโอ!”
ฮัสกี้ที่นอนอยู่บนพื้นพอใจมากเมื่อได้ยินชื่อของมัน มันยืนขึ้นอย่างเร่งรีบ เงยศีรษะสูง ดูหยิ่งผยองและทรงพลังอย่างสุดจะพรรณนา
“บรู้ว! วูฟ วูฟ วูฟ วูฟ!”
โอรีโอ ฮัสกี้ดูเหมือนจะชอบชื่อของมันและเริ่มลาดตระเวนภายในที่หลบภัยด้วยพฤติกรรมที่มีชีวิตชีวา
“ช่างเป็นสุนัขตัวน้อยที่ซุกซนอะไรเช่นนี้”
เมื่อซูโม่สังเกตเห็นความมีชีวิตชีวาที่เพิ่มขึ้นภายในที่หลบภัย เขาดูเหมือนพ่อเฒ่าใจดีขณะที่เขาถอนหายใจด้วยอารมณ์
เขามาถึงดินแดนรกร้างเพียงลำพัง
สองวันรู้สึกเหมือนเป็นเดือนที่ยาวนานเมื่อเขาไม่มีญาติและไม่มีใครคุยด้วย แม้แต่ช่องแชทก็เต็มไปด้วยผู้คนที่พยายามโกงหรือชิงไหวชิงพริบกัน
ในวันสิ้นโลก การมีเพื่อนอาจเป็นสิ่งฟุ่มเฟือยก่อนที่จะแข็งแกร่งพอ
เมื่อโอรีโอเห็นสีหน้าเศร้าของซูโม่ มันก็รีบวิ่งไปลูบหัวที่มีขนยาวบนใบหน้าของซูโม่
“โอเค โอเค! ฉันไม่ได้เศร้า ฉันมีความสุข! ฉันมีความสุขมาก.”
ซูโม่จำได้ว่าสุนัขฮัสกี้ชอบกินเนื้อ ดังนั้นเขาจึงเปิดหน้าตลาดและซื้อเนื้ออาร์ดวูล์ฟกลายพันธุ์ครึ่งจินทันที
เนื้ออาร์ดวูล์ฟแห้งที่คนยากจะกลืนถูกโอรีโอกินอย่างมีความสุขซึ่งไม่สนใจรสชาติเลย
“ใช่ กินมากกว่านี้! กินให้อิ่ม ถ้ายังไม่พอ ก็ยังมีขนมปังต้าเลียบา!”
ขณะที่ซูโม่มองดูความชื่นชอบของโอรีโอในอาหารหลังกิน ซูโม่ดึงตาเลียบาออกจากตู้ โอรีโอตกใจมากจนวิ่งหนีทันที
สักพัก ที่หลบภัยก็สะท้อนด้วยเสียงหัวเราะร่าเริงของซูโม่
“ดี! สิ่งต่อไปในรายการคือสำรวจซากโบราณสถาน!”
เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ
