ติดเกมมา 1,000 ปี ออกมาทั้งทีพี่ต้องเทพ - 134
บทที่ 134
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
.
.
.
ข้อความแจ้งเตือนการขึ้นเลเวลปรากฏขึ้นบังตาจนแทบมองไม่เห็นอะไร
‘ยิ่งเอาชนะพวกมัน ค่าประสบการณ์ที่ได้ก็ยิ่งลดลงชัดเจน’
ชอนมูจินเอาชนะไฟร์สไลม์จนขึ้นเลเวลไปเกือบ 100 แล้ว
แต่เมื่อเทียบกับตอนแรก ค่าประสบการณ์ที่ได้ลดลงมหาศาล
ตอนนี้ต้องเอาชนะไฟร์สไลม์จำนวนมากถึงจะขึ้นเลเวลได้ 1 ระดับ
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
“ฮึฮึฮึ…”
ชอนมูจินเริ่มหัวเราะเหมือนคนบ้าอีกครั้งเมื่อเห็นข้อความแจ้งเตือน
ตอนนี้เขาแทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังหัวเราะ
การขึ้นเลเวล 1 ระดับต้องใช้เวลาหลายปี แต่ตอนนี้ขึ้นไปกว่า 100 ระดับ จึงหลุดหัวเราะออกมาเหมือนคนบ้า
“จริงๆ… มอนสเตอร์ที่ไม่น่าเชื่อจริงๆ…”
“จ… จริงค่ะ… แบบนี้จะเสียสติไปเลยไหมคะ…?”
“คุณ… คุณชอนมูจิน… เสียสละขนาดนี้เพื่อพวกเรา…”
“ผมมองคุณผิดไปเลย… จริงๆ แล้วผมไม่ได้คิดดีกับคุณชอนมูจินเท่าไหร่…”
เขตภูเขาไฟที่เต็มไปด้วยความร้อนแรง
และไฟร์สไลม์ที่ยังคงวิ่งเข้ามาจากที่ไกลๆ อย่างต่อเนื่อง
‘น่าเสียดายที่เริ่มเห็นจุดจบแล้ว…’
นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้รู้สึกเสียดายแบบนี้
ชอนมูจินอยากให้ไฟร์สไลม์ออกมาไม่หยุด
แต่เขาก็รู้
เพราะตอนเข้ามาในประตูซ่อนเร้นครั้งแรก มีข้อความบอกจำนวนไฟร์สไลม์ที่จะปรากฏตัวไว้ล่วงหน้า
ปุ๋บ! ปุ๋บ! ปุ๋บ!
ไฟร์สไลม์สิบตัวพุ่งเข้าใส่ชอนมูจินพร้อมกัน
วู้บ!!
เปลวไฟลอยขึ้นจากร่างที่เป็นของเหลวคล้ายเจลของสไลม์ คงเป็นเพราะธาตุของพวกมัน
แต่สำหรับนักล่าระดับ S เปลวไฟของไฟร์สไลม์แค่อุ่นๆ เท่านั้น
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
ตอนนี้ชอนมูจินไม่จำเป็นต้องฟันดาบแล้ว
ไฟร์สไลม์วิ่งเข้าหาชอนมูจินเองและระเบิดตายไปเอง
‘ชัดเจน… ตอนนี้เอาชนะสไลม์ที่เหลือก็ไม่ขึ้นเลเวลแล้ว’
หลังจากเข้ามาในประตูซ่อนเร้น เขาขึ้นไปถึงเลเวล 102 พอดี
‘ฮยอนชาง… บุญคุณนี้จะตอบแทนไปจนตาย… ไม่สิ แม้ตายแล้วก็จะตอบแทน…!!’
ชอนมูจินยิ้มขณะนึกถึงซ็องฮยอนชาง
ถ้าซ็องฮยอนชางไม่ออกปากก่อน ชอนมูจินคงไม่ได้ผูกขาดไฟร์สไลม์แบบนี้
มองรอบๆ เหลือไฟร์สไลม์อีกประมาณร้อยตัว
‘รู้สึกผิดนิดหน่อยแฮะ…’
ตอนนี้ต่อให้เอาชนะไฟร์สไลม์ที่เหลือก็ไม่ขึ้นเลเวลแล้ว
ชอนมูจินที่ถูกส่งไปประจำที่ประเทศไทยเมื่อปีที่แล้ว มีความสนิทสนมกับสมชาย หัวหน้าสาขานักล่าไทยพอสมควร
‘อยากให้โอกาสคุณสมชายบ้าง…’
และอยากให้โอกาสอารินาที่อยู่ข้างๆ สมชายด้วย
เธอเป็นหัวหน้ากิลด์ตะวันออกที่มีชื่อเสียงในไทย
กิลด์ตะวันออกมีอิทธิพลพอๆ กับสาขานักล่าไทย
‘ได้ยินว่ากิลด์ตะวันออกใช้วิธีพิเศษในการเพิ่มออปชั่นให้ไอเทม…’
ว่ากันว่าพวกเขาใช้การปรุงยาพิเศษที่ต่างจากการปรุงยาทั่วไป เพื่อสร้างไอเทมพิเศษ
ชอนมูจินไม่รู้รายละเอียดแน่ชัด แต่รู้ว่าอารินา หัวหน้ากิลด์ตะวันออกเป็นคนที่มีคุณธรรม
จริงๆ แล้วระหว่างที่ชอนมูจินประจำการที่ไทย ก็เคยได้รับความช่วยเหลือจากอารินาหลายครั้ง
“อืม…”
ชอนมูจินที่อยู่แถวหน้าสุดคอยป้องกันไฟร์สไลม์ เริ่มมองซ้ายมองขวาและค่อยๆ ถอยกลับไปที่นักล่าคนอื่น
“อารินา ดูเหมือนคุณชอนมูจินจะเหนื่อยล้าทางจิตใจมากแล้ว ดูสิ ในสถานการณ์แบบนี้ยังหัวเราะได้ ถ้าไม่บ้าคงทำไม่ได้หรอก…”
“ฮ่า… จริงค่ะ… ปีที่ผ่านมาฉันรู้ว่าคุณชอนมูจินเป็นคนที่มีคุณธรรม… แต่ไม่คิดว่าจะถึงขนาดนี้… ขอบคุณมากนะคะคุณชอนมูจิน! ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันกับหัวหน้าสาขาเถอะค่ะ!”
อารินาที่คิดว่าชอนมูจินถูกโจมตีทางจิตจากสไลม์ มองเขาด้วยความซาบซึ้ง
ดวงตาของเธอมีน้ำตาคลอ ดูเหมือนจะได้รับความประทับใจมาก
‘อืม… รู้สึกผิดจังเลย’
ชอนมูจินคิดว่าเมื่อสมชายและอารินารู้ความจริงเกี่ยวกับไฟร์สไลม์ อาจจะผิดหวังในตัวเขา แต่นี่ก็เป็นน้ำใจมากที่สุดที่เขาจะให้ทั้งสองได้
“ตอนนี้เหลือสไลม์แค่ร้อยตัว… งั้นที่เหลือฝากคุณสมชายกับคุณอารินาแล้วกัน”
“พวกเราจะดูอยู่ข้างหลังก่อน เผื่อมีอะไรออกมาอีก อาจจะมีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งกว่านี้”
ลูคัสและฟิลิกซ์ นักล่าระดับ S เลเวล 3 ระดับสูงสุดจากเยอรมนี แอบถอยตัวอย่างระมัดระวัง
‘คุณชอนมูจินก็น่าจะมีฝีมือใกล้เคียงกับพวกเรา… แต่ดูเขาเสียสติขนาดนั้น… ต้องเป็นการโจมตีทางจิตที่อันตรายกับพวกเราด้วยแน่ๆ’
‘การโจมตีทางจิตแบบนั้น… อาจจะติดตัวไปตลอดชีวิต… ประตูนี้อันตรายเกินไป…’
ลูคัสและฟิลิกซ์ไม่อยากเอาชนะสไลม์เด็ดขาด
เพราะกลัวว่าถ้าพัวพันกับไฟร์สไลม์อาจจะเสียสติเหมือนชอนมูจิน
แถมชอนมูจินยังหัวเราะเหมือนคนบ้าอยู่ตอนนี้
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!”
“เ… เหนื่อยมากไหมครับ…?”
“ถอยไปพักข้างหลังเถอะครับคุณชอนมูจิน…!”
สมชายและอารินารีบเข้าไปประคองชอนมูจิน
ทั้งสองช่วยกันพยุงชอนมูจินจากทั้งสองข้างและพาเขาออกห่างจากไฟร์สไลม์ให้มากที่สุด
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…!! ขอโทษด้วยครับ จริงๆ ผมยังมีสติดีอยู่… แต่แปลกที่หยุดหัวเราะไม่ได้”
“······ ประชาชนและนักล่าทุกคนของไทยจะจดจำการเสียสละครั้งนี้ของคุณชอนมูจินไปตลอดชีวิต… พักผ่อนให้เต็มที่นะครับ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า!! รบกวนจัดการพวกที่เหลือด้วยนะครับ!”
“ค่ะ…!”
อารินาบีบมือชอนมูจินแน่นหนึ่งครั้ง ก่อนลุกขึ้นด้วยสีหน้ามุ่งมั่น
“หัวหน้าสาขาคะ! งั้นพวกเราไปกันเถอะ!”
“อืม… กางโล่ป้องกันพลังเวทย์บริเวณศีรษะไว้ให้มากที่สุด คงหลีกเลี่ยงการโจมตีทางจิตของสไลม์พวกนั้นไม่ได้…”
“ค่ะ…! จริงๆ ก็กลัวนิดหน่อย… การโจมตีทางจิต… อาจจะรักษาไม่ได้ด้วย”
“แต่เหลือสไลม์ไม่มากแล้ว คงไม่รุนแรงเท่าคุณชอนมูจินหรอก ไปกันเถอะ!”
“ค่ะ!”
พรึ่บ! พรึ่บ!
สมชายและอารินาฝืนความกลัวในใจและพุ่งเข้าใส่ไฟร์สไลม์
ก่อนที่ทั้งสองจะทันชักอาวุธ ไฟร์สไลม์ก็พุ่งเข้าชนร่างของพวกเขาก่อน
ปุ๋บ! ปัง! ปุ๋บ! ปัง! ปุ๋บ! ปัง!
พรวดดด!!
พร้อมกันนั้น ข้อความมากมายก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าทั้งสอง
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
.
.
.
สมชายและอารินามองหน้ากันด้วยสีหน้างุนงง
“นี่… นี่มันเกิดอะไรขึ้น…?”
“เดี๋ยว… เดี๋ยวก่อน… หรือว่า…?”
ทั้งสองใช้พลังเวทย์โจมตีไฟร์สไลม์ที่อยู่ตรงหน้า
ปัง! ปัง! ปัง!
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
[คุณขึ้นเลเวลแล้ว]
ทุกครั้งที่ไฟร์สไลม์ระเบิดตาย ข้อความแจ้งเตือนการขึ้นเลเวลก็ปรากฏตรงหน้าทั้งสอง
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!! บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว!!! ไม่น่าเชื่อ..!!!”
“ใช่เลยค่ะ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!! โฮ่โฮ่โฮ่..!!”
ทั้งสองหันไปมองชอนมูจิน
แม้ชอนมูจินจะทำหน้ารู้สึกผิดเล็กน้อย แต่ต่างจากที่เขาคาด ทั้งสองยิ้มกว้างจนเห็นฟัน
ทั้งสองไม่ได้พูดอะไร แต่คิดเหมือนกันในใจ
‘ขอบคุณมากครับคุณชอนมูจิน…!’
‘ขอบคุณค่ะ…!’
พวกเขารู้สึกขอบคุณชอนมูจินจากใจจริงที่มอบของขวัญเช่นนี้ให้
และสองคนที่มองดูอยู่
ลูคัสและฟิลิกซ์ นักล่าระดับสูงสุดจากเยอรมนีกระซิบเบาๆ
“สุดท้าย… สองคนนั้นก็เสียสติ… เร็วกว่าคุณชอนมูจินด้วย… ดูท่านักล่าที่อ่อนแอกว่าจะถูกการโจมตีทางจิตได้ง่ายกว่า…”
“ดีจริงๆ ที่เราไม่ได้ออกไป…”
ทั้งสองถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นสมชายและอารินาเสียสติตามชอนมูจิน
*
พรึ่บ!!!
ซ็องฮยอนชางที่มุ่งหน้าไปยังปล่องภูเขาไฟอย่างรวดเร็วในที่สุดก็มาถึง
“ฮู้… มาถึงจนได้”
เพราะพื้นที่ในประตูซ่อนเร้นกว้างมาก จึงใช้เวลานานกว่าที่คิด
“โชคดีที่ได้เสื้อโค้ทนี้มาจากประธานยังดงกึนก่อนมาไทย…”
เสื้อโค้ทใหม่ของซ็องฮยอนชางที่ทำจากหนังเต่ามังกร
เสื้อโค้ทนี้เป็นไอเทมเกรด A+ ที่ทำจากหนังเต่ามังกร
ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีออปชั่นต้านทานธาตุทั้งหมด 70% ซึ่งเป็นออปชั่นที่ไม่น่าเชื่อ
ปุดๆๆ…
ฟู่วววว…
ในปล่องภูเขาไฟมีทั้งแมกมาและไอร้อนที่ทำให้รู้สึกเหมือนร่างกายจะละลาย
“ฮู้… ต้องมีสมาธิ มีสมาธิ”
แม้แต่ซ็องฮยอนชางก็ไม่สามารถได้ไอเทมในปล่องภูเขาไฟนี้มาง่ายๆ
อันดับแรก สิ่งที่อยู่ในปล่องนี้ไม่ใช่ไอเทมธรรมดา แต่เป็นรูนสโตน และเป็นรูนสโตนพิเศษที่ต่างจากรูนสโตนทั่วไป
ยิ่งไปกว่านั้น ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือเรื่องอื่น
‘คงมีสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งเหลือเชื่อคอยเฝ้ารูนสโตนอยู่’
ด้วยเหตุนี้แม้แต่ซ็องฮยอนชางก็รู้สึกเครียดเล็กน้อย
“ลองเข้าไปดูก่อน”
ซ็องฮยอนชางที่ยืนอยู่เหนือปล่องภูเขาไฟกระโดดลงไปในปล่อง
พรึ่บ!!
ฟู่วววว…!!!
เพราะปล่องลึกมาก จึงร่วงลงไปเรื่อยๆ
ผ่านไปประมาณหนึ่งนาที ซ็องฮยอนชางก็ลงถึงพื้นอย่างปลอดภัย
ภายในปล่องกลับธรรมดากว่าที่คิด
พื้นและผนังทำจากหินสีดำร้อน
และหีบสมบัติสีดำที่วางอยู่ไกลออกไป
“ในที่สุด… ก็เจอ…!”
เพื่อที่จะเป็นออลมาสเตอร์ และเพื่อก้าวข้ามตัวเองในอดีตใน เวิลออนไลน์ สิ่งที่อยู่ในหีบนั้นจำเป็นมาก
โครมมม…!!
ขณะที่ซ็องฮยอนชางมองหีบสีดำ เสียงของสัตว์ประหลาดดังมาจากที่ไหนสักแห่งในปล่องภูเขาไฟ