ตอนที่ 16 ตระกูลน่าหลัน
หลังจากที่กินข้าวเช้าแล้ว ฉินห้าวตงและหลินโม่โม่ไปส่งถังถังที่โรงเรียนอนุบาลด้วยกัน
โรงเรียนอนุบาลที่ถังถังเรียนอยู่มีชื่อว่าจินจือยวี่เย่ เป็นโรงเรียนอนุบาลของชนชั้นสูงในเมืองเจียงหนาน เด็กที่เข้ามาเรียนมีชื่อเสียงและเกียรติยศสมดังความหมายของชื่อโรงเรียนที่ว่า 'กิ่งทองใบหยก' ต่อให้สุ่มออกมาหนึ่งคนก็ยังเป็นพวกลูกหลานมหาเศรษฐี ลูกของครอบครัวธรรมดาไม่สามารถจ่ายค่าเทอมที่แพงแสนแพงของที่นี่ได้
หลังจากที่แม่หนูน้อยมาถึงโรงเรียนแล้ว เธอไม่ได้เร่งรีบที่จะเดินเข้าไป แต่จับมือของฉินห้าวตงยืนเฝ้าอยู่ที่ประตู
"จางโต้โต้ เธอรีบมาดูเร็ว นี่คือป่าป๊าของฉัน……"
"หวางเหมิงเหมิง ฉันมีป่าป๊านะ ฉันมีป่าป๊า……"
"หลี่ฉีฉี ฉันมีป่าป๊านะ ต่อไปนี้ไม่อนุญาตให้เธอเรียกฉันว่าลูกไม่มีพ่อแล้ว……"
มองดูความไร้เดียงสาและความจริงจังของแม่หนูน้อย ฉินห้าวตงและหลินโม่โม่แทบอยากจะร้องไห้ ในใจของพวกเขาเกิดความรู้สึกมากมายไปหมด
"จ้าวเล่อเล่อ เธอดูสิ นี่คือป่าป๊าของฉัน……"
แม่หนูน้อยพูดกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่กำลังจับมือกับหญิงสาวคนหนึ่งอยู่
"จริงเหรอ ป่าป๊าของเธอหล่อจังเลย! หล่อกว่าป่าป๊าของฉันอีก" เด็กผู้หญิงตัวเล็กมองไปยังฉินห้าวตงพลางพูดขึ้น
"ของมันแน่นอนอยู่แล้ว ป่าป๊าของฉันหล่อมาก เขาเก่งที่สุดเลย!" แม่หนูน้อยพูดด้วยความภาคภูมิใจ
แม่ของจ้าวเล่อเล่อมีชื่อว่าเซียวลี่ลี่ เธอมองไปยังฉินห้าวตง ในแววตาเผยความอิจฉาอย่างเหลือล้นออกมาแวบหนึ่ง จากนั้นจึงพูดขึ้นว่า "ได้ยินมาว่าแม่ของถังถังเลี้ยงลูกคนเดียวอย่างยากลำบากมาโดยตลอด นี่คือพ่อของถังถังจริงเหรอ?"
หลังจากได้ยินคำถามของเธอ ถังถังและเล่อเล่อหันไปจ้องหลินโม่โม่เพื่อรอคอยคำตอบจากเธอ
หลินโม่โม่มองลูกสาวที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวัง เธอลังเลไปพักหนึ่งถึงจะตอบ "อืม เขาชื่อฉินห้าวตง เป็นพ่อของถังถังจริงๆ!"
"ในเมื่อเป็นพ่อของถังถัง ทำไมถึงนามสกุลฉินล่ะ? คงไม่ใช่แฟนใหม่ของเธอใช่ไหม?"
มุมปากของเซียวลี่ลี่กระตุกรอยยิ้มเยือกเย็นออกมา ถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้จักหลินโม่โม่ แต่ดูจากการแต่งกายและการวางมาดก็พอจะมองออกว่าเธอเป็นคนมีเงิน จึงคิดว่าฉินห้าวตงคือหนุ่มหล่อที่หลินโม่โม่เลี้ยงไว้ แต่หนุ่มน้อยคนนี้หล่อจนทำให้เธอเกิดความอิจฉา
"เอ่อ……"
หลินโม่โม่พูดไม่ออก เธอไม่เคยคิดถึงคำถามนี้มาก่อนเลย
"เป็นเพราะพ่อของผมนามสกุลถัง ส่วนผมใช้นามสกุลแม่มาตั้งแต่แรก ตอนนี้จึงอยากให้ลูกสาวใช้นามสกุลถังต่อ คุณผู้หญิงท่านนี้มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ?"
ฉินห้าวตงจ้องเซียวลี่ลี่พลางพูด
"ไม่มีอะไร ฉันไม่ได้มีปัญหาอะไร พ่อของถังถังเป็นใครไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันสักหน่อย เพียงแต่ตอนนี้มีเด็กหลายคนที่ไม่รู้ว่าพ่อแท้ๆ ของตัวเองเป็นใคร ฉันกลัวว่าถังถังจะเข้าใจผิด"
สีหน้าของเซียวลี่ลี่ดูถากถาง เห็นได้ชัดว่าเธอไม่เชื่อคำพูดของฉินห้าวตง
สีหน้าของฉินห้าวตงฉายแววแห่งความโกรธ เขาคนนี้เป็นคนตลกขบขัน ชอบเยาะเย้ยถากถางสังคม หรือบางทีก็ชอบขี้เล่นทำอะไรแปลกๆ แต่ลูกสาวและผู้หญิงของเขาคือแก้วตาดวงใจ เขาจะไม่ยอมให้ใครมาเยาะเย้ยและถากถางเป็นอันขาด
อีกอย่างเห็นได้ชัดว่าผู้หญิงขี้นินทาคนนี้จงใจหาเรื่อง บนร่างของเธอมีลมหายใจของผู้ชายสองคน อธิบายได้ว่าเมื่อคืนนี้เธอคงพึ่งสวิงกิ้งกับผู้ชายสองคนมา ผู้หญิงแบบนี้ยังจะไปเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอีก ช่างไร้ยางอายเสียจริง
"คุณพูดถูกแล้วครับ เราไม่ควรไปยุ่งเรื่องชาวบ้านมากเกินไป ต้องดูตัวเองก่อน!" ฉินห้าวตงชี้ไปที่กางเกงของเซียวลี่ลี่พลางพูดขึ้น "ทำไมกางเกงของคุณถึงชื้นล่ะ? คงไม่ใช่ปัสสาวะรดกางเกงใช่ไหมครับ?"
"อะไร? เธอพูดอะไร?"
หญิงสาวก้มลงไปดู เห็นเพียงกางเกงยีนส์เอวต่ำสุดทันสมัยของตัวเองมีรอยชื้นขนาดใหญ่
"เกิดอะไรขึ้น? หรือว่าจะฉี่รดกางเกงจริงๆ? มันจะเป็นไปได้ยังไง?"
เซียวลี่ลี่ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าถึงแม้เธอจะมีความสัมพันธ์ชั่วครั้งชั่วคราวกับคนอื่น จนทำให้เธอติดเชื้อบริเวณช่องคลอด แต่ก็ไม่ได้ถึงระดับที่ว่ากลั้นปัสสาวะไม่ได้นี่นา ทำไมจู่ๆ ถึงปัสสาวะรดกางเกงได้ล่ะ
"เล่อเล่อ แม่ของเธอเหม็นมากเลย!"
ขณะที่พูด แม่หนูน้อยเอามืออุดจมูกของตัวเองไว้แล้วแอบอยู่ด้านหลังของฉินห้าวตง
หญิงสาวกรี๊ดลั่น เธอส่งลูกให้กับคนดูแลเด็กที่หน้าประตูโรงเรียนอนุบาล จากนั้นวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว!
สีหน้าของหลินโม่โม่แสดงความแปลกใจ ถึงแม้จะไม่เห็นว่าฉินห้าวตงลงมืออย่างไร แต่เรื่องนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับเขาอย่างแน่นอน มองดูแผ่นหลังสูงใหญ่ที่อยู่ตรงหน้านี้ ในใจของเธอเกิดความอบอุ่นมากยิ่งขึ้น เธอเคยฝันมาหลายครั้งว่าสักวันจะมีผู้ชายคนหนึ่งคอยยืนปกป้องเธอและลูกสาวเมื่อยามถูกรังแก
ท่าทีวิ่งหนีไปด้วยความอับอายของเซียวลี่ลี่ทำให้แม่หนูน้อยหัวเราะคิกคัก "ป่าป๊า ทำไมคุณป้าเขาฉี่รดกางเกงล่ะคะ?"
ฉินห้าวตงยิ้มอย่างมีเลศนัยพลางพูดขึ้น "ใครจะไปรู้ล่ะ เธออาจจะดื่มน้ำเยอะเกินไป!"
จากนั้นเขาอยู่เป็นเพื่อนแม่หนูน้อยที่หน้าประตูโรงเรียนอีกพักหนึ่ง รอจนกระทั่งเพื่อนๆ เริ่มมากันเยอะแล้ว จึงส่งถังถังให้คนดูแลเด็กที่หน้าประตูโรงเรียน
หลังจากที่โบกมือลาแม่หนูน้อยแล้ว หลินโม่โม่หันไปพูดกับฉินห้าวตง "เมื่อกี้เธอเล่นเล่ห์เหลี่ยมอะไรใส่ผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม?"
"อะไรนะ? ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่?"
แม้เขาจะเข้าใจว่าหลินโม่โม่กำลังพูดถึงเซียวลี่ลี่ แต่ทางที่ดีที่สุดคือการแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องจะดีกว่า
"ไม่ต้องมาเสแสร้งเลย ฉันรู้ว่าจะต้องเกี่ยวกับเธอแน่นอน!" หลังจากที่หลินโม่โม่พูดจบ เธอกัดริมฝีปากแดงสุดเซ็กซี่แล้วพูดกระซิบ "แต่ก็ขอบคุณนะ!"
ฉินห้าวตงเข้าใจความหมายแฝงของคำนี้ดี เขาพุดด้วยสีหน้าจริงจังว่า "นับตั้งแต่วันนี้ไป ถ้ามีผมอยู่ จะไม่มีใครมารังแกถังถังและคุณได้!"
มองไปยังใบหน้าที่ดูหล่อเหลาและมุ่งมั่นของฉินห้าวตง หลินโม่โม่เกิดความรู้สึกที่อยากจะพุ่งเข้าไปกอดเขา แต่สุดท้ายเธอก็ควบคุมตัวเองไว้ได้
เธอก้มหน้า ปัดผมที่หน้าผากให้เรียบเพื่อช่วยให้เธอสงบสติอารมณ์ที่วุ่นวายของเธอ จากนั้นจึงพูดว่า "เธอจะไปที่ไหน? ฉันจะให้คนขับรถไปส่งเธอ!"
"ไม่ต้องหรอก อีกครู่หนึ่งจะมีคนมารับผม"
วันนี้เขาต้องไปรักษาอาการป่วยให้น่าหลันเจี๋ย เขาพึ่งจะได้รับสายของน่าหลันอู๋ชวงไป ทั้งสองคนจึงนัดเจอกันที่หน้าประตูโรงเรียนอนุบาล
พึ่งจะพูดจบ เสียงเครื่องยนต์ดังตรงมายังพวกเขา รถ Audi A6 สีดำคันหนึ่งแล่นมาจอดด้านหน้าฉินห้าวตงและหลินโม่โม่
กระจกรถเลื่อนลงเผยให้เห็นใบหน้าสวยงาม
น่าหลันอู๋ชวงตะโกนเรียกเขา "พ่อคนหลอกลวง ขึ้นรถสิ!"
ฉินห้าวตงพูดไม่ออก ทำไมถึงเรียกพ่อคนหลอกลวง? ฉันเคยไปหลอกเอาเงินเอาความสาวของเธอหรือไง? เรียกแบบนี้เมียฉันเข้าใจผิดหมด
หลังจากที่เขากล่าวลาหลินโม่โม่แล้ว จากนั้นจึงขึ้นไปนั่งบนรถ Audi A6 ที่ฝั่งข้างคนขับ
ผู้หญิงคนนี้คือใคร? พวกเขาสองคนมีความสัมพันธ์กันแบบไหน? มองเงาของฉินห้าวตงที่ลับสายตาไป หลินโม่โม่รู้สึกอารมณ์เสีย บางทีพวกเขาอาจจะเหมาะสมกันมากที่สุด เพราะตัวเธอเองคือคุณแม่ลูกหนึ่งแล้ว
พอคิดถึงตรงนี้ เธอเดินขึ้นรถไปพร้อมกับจางต้าเปียวแล้วมุ่งหน้าไปยังบริษัท
ในเวลาเดียวกัน เซียวลี่ลี่เปลี่ยนกางเกงที่เธอปัสสาวะใส่ ขณะที่ทำการตรวจที่โรงพยาบาลเจียงหนาน ผลการตรวจเป็นไปอย่างที่เธอคิด เธอไม่มีอาการกลั้นปัสสาวะไม่อยู่นอกเหนือจากอาการช่องคลอดอักเสบเล็กน้อยที่เกิดจากการที่เธอชอบไปมีความสัมพันธ์ชั่วครั้งชั่วคราวกับคนอื่น
"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมตอนนั้นฉันกลั้นปัสสาวะไว้ไม่อยู่?"
เซียวลี่ลี่ลองนึกย้อนความทรงจำของฉากนั้นตั้งแต่ต้นจนจบ ทันใดนั้นเธอก็นึกออก จะต้องเกี่ยวข้องกับหนุ่มหล่อคนนั้นแน่ เขาจะต้องเล่นเล่ห์เหลี่ยมอะไรบางอย่างกับฉันแน่ๆ
ถึงแม้ว่าเธอจะมองการเคลื่อนไหวของฉินห้าวตงไม่ชัดเจนเช่นกัน แต่เธอมั่นใจว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับฉินห้าวตงแน่ๆ
"ไอ้บ้า กล้าเล่นเล่ห์เหลี่ยมกับฉันงั้นเหรอ รอฉันก่อนเถอะ ฉันจะให้เธอชดใช้มัน! แล้วก็ยัยผู้หญิงคนนั้นอีก ทำไมถึงสวยได้กว่าฉันเสียอีก? ทำไมเธอถึงเลี้ยงหนุ่มหล่อไว้ได้! ทำไมยัยหนูนั่นน่ารักกว่าลูกสาวของฉัน? ทั้งหมดนี้เป็นเพราะอะไรกัน?"
เดิมทีเธอเป็นผู้หญิงที่ขี้อิจฉามาก ในเวลานี้เธอทั้งโกรธทั้งอิจฉา จนทำให้เธอเสียสติไปแล้ว
พอคิดถึงตรงนี้ เซียวลี่ลี่จึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดโทรหาสามีของเธอ "ที่รัก ฉันถูกคนรังแก คุณต้องแก้แค้นแทนฉันนะ……"
วันนี้น่าหลัยอู๋ชวงไม่ได้ขับรถฮัมเมอร์ของเธอ แต่ขับรถ Audi A6 คันเก่ามาแทน ถึงแม้ว่าราคาจะเทียบกับรถฮัมเมอร์ไม่ได้ แต่รถคันนี้มีใบอนุญาตพิเศษจากกองทัพเจียงหนาน แถมกระจกหน้ารถยังติดใบอนุญาตผ่านทางพิเศษไว้ จึงมีประโยชน์มากกว่ารถฮัมเมอร์อยู่มาก
รถคันนี้สามารถวิ่งไปได้ทั่วเมืองเจียงหนานรวมถึงทั้งมณฑลเจียงนานโดยไม่มีใครกล้าหยุด
สรุปแล้วน่าหลันเจี๋ยเป็นใครกันแน่? ดูเหมือนว่าจะมีตำแหน่งสูงในด้านการทหารอยู่พอควร รถ Audi A6 ของน่าหลันอู๋ชวงทำให้ฉินห้าวตงเกิดความประหลาดใจเป็นอย่างมาก เขาหยิบเอาโทรศัพท์มือถือออกมาจากในกระเป๋าแล้วพยายามเสิร์ชหาชื่อเขาจากในอินเทอร์เน็ต
พออ่านผลการค้นหาแล้ว ฉินห้าวตงค่อยๆ ชะงักไป ที่แท้ชายชราคนนี้มีที่มาที่ไปที่แข็งแกร่งจริงด้วย
จากข้อมูลบนอินเทอร์เน็ตระบุว่าน่าหลันเจี๋ยประสบความสำเร็จทางการทหารอยู่หลายครั้งเมื่อครั้นประเทศจีนยังทำสงครามกับสหรัฐอเมริกาอยู่ กลายเป็นนายพลผู้เก่งกาจที่อายุน้อยที่สุดในยุคนั้น เขายังเคยได้รับการยกย่องจากประธานาธิบดีคนแรกของประเทศจีน ต่อมาในสงครามระหว่างประเทศจีนและรัฐอันนัมซึ่งเป็นดินแดนในอารักขาของประเทศฝรั่งเศส เขาเป็นหนึ่งในนายพลที่สำคัญที่สุดที่ทำการสู้รบในแนวหน้า จนเป็นที่รู้จักกันในนาม "ผู้กล้าหาญที่สู้จนสุดชีวิต"
จากข้อมูลโดยรวมแสดงให้เห็นว่าแม้น่าหลันเจี๋ยจะไม่ได้รับใช้กองทัพอีกต่อไป แต่อำนาจยังคงอยู่กับเขาและภูมิหลังของเขายังคงน่าทึ่งเป็นอย่างมาก
อีกอย่างลูกหลานของน่าหลันเจี๋ยแต่ละคนต่างก็ไม่ธรรมดา บางคนครองตำแหน่งสูงในกองทัพ ในขณะที่บางคนเป็นดาวดวงใหม่ในรัฐบาล ถ้าดูจากมุมมองด้านเชื้อสายและภูมิหลัง ตระกูลน่าหลันถือเป็นตระกูลใหญ่และอยู่ในระดับสูงของเมืองเจียงหนาน
หลังจากที่ฉินห้าวตงขึ้นรถแล้ว น่าหลันอู๋ชวงทำหน้านิ่งไม่พุดอะไร เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังโกรธเรื่องเมื่อวานอยู่ เธอเพ่งสมาธิทั้งหมดไปที่รถ Audi A6 ของเธอ เร่งความเร็วรถจนทำให้เธอรู้สึกว่ากำลังขับรถสปอร์ตอยู่
เธอนึกว่าด้วยทักษะการขับรถอันน่าหวาดเสียวของเธอ ถ้าฉินห้าวตงไม่กลัวจนฉี่ราด เขาจะต้องกลัวจนใจเต้นรัวแน่นอน แต่ใครจะรู้ล่ะว่าเด็กหนุ่มคนนี้เอาแต่ง่วนกับการเล่นโทรศัพท์ จนไม่ได้สังเกตว่าเธอขับรถเร็วแค่ไหน
"เฮ้ นายทำอะไรน่ะ?"
น่าหลันอู่ชวงถามขึ้นแล้วชะลอความเร็วของรถ เพราะการขับรถเร็วในเขตเมืองมีแต่จะทำให้สิ้นเปลืองพลังงาน
"ไม่มีอะไร แค่ช่วงนี้มีนักไลฟ์สดสาวสวยคนหนึ่งกำลังเป็นที่นิยม ฉันเลยเปิดดูไปงั้นแหละ!"
"หยาบคาย!" น่าหลันอู๋ชวงมองเขาด้วยสายตาเหยียดๆ พลางถามขึ้น "นายไปทำอะไรที่โรงเรียนอนุบาลเหรอ?"
"ไปที่โรงเรียนอนุบาลจะไปทำอะไรได้อีกล่ะ? ไปส่งลูกน่ะสิ!"
"อะไรนะ นายแต่งงานแล้วเหรอ?"
คำตอบของฉินห้าวตงเหนือความคาดหมายของน่าหลันอู๋ชวงไปมาก มือของเธอสั่นเทาจนเกือบจะขับรถ Audi A6 ไปชนกับรถบรรทุกที่ขับสวนมา โชคดีที่ฉินห้าวตงมีสายตาที่เฉียคม เขาควบคุมพวงมาลัยหักหลบได้อย่างรวดเร็ว
"เธอทำอะไรน่ะ? มันน่าตื่นเต้นขนาดนี้เลยเหรอ?" ฉินห้าวตงพูดด้วยรอยยิ้ม "ฉันจะบอกข่าวดีเธอให้นะ ฉันยังเป็นหนุ่มโสดที่ยังไม่ได้แต่งงาน เธอยังมีโอกาสนะ"
ขณะที่พูด มือของเขายังคงจับอยู่บนพวงมาลัย ส่วนมือที่อยู่ด้านล่างมือเขาเป็นมืออันขาวนุ่มของน่าหลันอู๋ชวง
"เอามือเหม็นๆ ของนายออกไปเลย!"
น่าหลันอู๋ชวงเองก็พึ่งตระหนักได้ว่าเธอมีปฏิกิริยาตอบโต้มากเกินไป แก้มของเธอแดงก่ำ พลางดึงมือฉินห้าวตงออก
"นายจะแต่งงานหรือไม่แต่งงานมันเกี่ยวอะไรกับฉัน"
หลังจากเงียบไปสักพัก เธอจึงถามขึ้นอีกว่า "ในเมื่อยังไม่ได้แต่งงาน แล้วลูกของนายมาจากไหน?"
ฉินห้าวตงพูดด้วยรอยยิ้ม "ใครบอกว่ามีลูกแล้วต้องแต่งงานล่ะ? มีลูกก่อนแต่งไม่ได้เหรอไง?"
"นายนี่มัน……"
น่าหลันอู๋ชวงทั้งโมโหทั้งตลก เธอจึงถามขึ้น "ผู้หญิงคนเมื่อกี้ที่ยืนข้างนายคือใครเหรอ? เธอสวยมากเลย!"
เธอเป็นคนที่หยิ่งทะนงในตัวเองมาโดยตลอด แทบจะไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนในสายตา แต่ผู้หญิงคนที่เธอพึ่งจะเห็นเมื่อกี้ไม่เหมือนกัน ด้วยท่าทางที่สง่าและรูปลักษณ์ที่สวยงาม ขนาดเธอยังอดไม่ได้ที่ต้องเหลียวมองอยู่หลายรอบ
ฉินห้าวตงพูดขึ้น "นั่นคือแม่ของลูกฉัน!"
จบตอน
