ตอนที่ 5 การแก้แค้นที่ล้มเหลว
“ เสี่ยวฉิน เธอรีบกลับไปดูอาการคุณหลินเร็ว เร็วเข้าไม่งั้นจะสายเกินไป”
หม่ากัวเฉียงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรน อนาคตและชีวิตของเขาอยู่ในกำมือเขา ดังนั้นเขาจำเป็นต้องรีบเร่งหน่อย
“ คุณกำลังพูดอะไรน่ะ ?” ฉินห้าวตงถาม
“ คุณหลินอาการไม่ดี เธออยู่ในขีดอันตราย กลับไปช่วยเธอด้วยตอนนี้ ได้โปรด”
“ เป็นไปได้ยังไง คุณทำอะไรเธอ ?”
ฉินห้าวตงถามด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น เขารู้สถานการณ์ของหลินโม่โม่เป็นอย่างดี ตราบใดที่เข็มเงินยังปักอยู่ที่ร่างของเธอ อาการของเธอก็จะไม่เป็นอะไร
“ อย่าโทษฉันนะ จางเทียนเหอบอกให้ฉันดึงเข็มนั่นออก”
“ ไอ้ระยำเอ๊ย!”
ก่อนที่หม่ากัวเฉียงจะพูดจบ ฉินห้าวตงก็ถีบเน้นๆไปที่ท้องของเขา ทำให้เขาลอยกระเด็นออกไป หม่ากัวเฉียงถูกเตะลอยสูงเหมือนกับลูกบอล จากนั้นตกลงไปในแปลงดอกไม้ห่างออกไปเจ็ดหรือแปดเมตร
“ คนโง่กำลังบิน เตะลูกบอลนี่น่าสนุกจังเลย!”
ถังถังปรบมือด้วยความตื่นเต้น
พอรู้ว่าหลินโม่โม่กำลังตกอยู่ในอันตราย ฉินห้าวตงไม่สนใจเรื่องอื่น เขารีบส่งถังถังให้กับอันปี้หรูทันทีและรีบมุ่งหน้าไปยังห้องฉุกเฉิน เหลือไว้เพียงแต่เงาของเขา
“ โอ้พระเจ้า ทำไมเขาช่างเร็วขนาดนี้ ?”
อันปี้หรูจ้องมองความเร็วเของฉินห้าวตงและตระหนักได้ว่าชายหนุ่มคนนั้นไม่ใช่ชายหนุ่มธรรมดาๆ เธอจึงอุ้มถังถังรีบตามเขาไป
พอเห็นอาการของหลินโม่โม่แย่ลงเรื่อยๆ หลินจื่อเยวียนกังวลเดินไปเดินมาราวกับมดที่อยู่บนอิฐปูนที่ร้อนเดือด
เมื่อเขาเห็นฉินห้าวตงอยู่ที่ประตู เขารีบวิ่งไปหาราวกับว่าเขาเห็นคนที่ช่วยชีวิตแล้ว “ คุณหมอฉิน มันเป็นความผิดของผมเอง ได้โปรดช่วยลูกสาวของผมด้วยเถอะ ไม่ว่าคุณต้องการอะไรผมจะ……”
“อย่ากังวลไปเลยประธานหลิน มีผมอยู่ไม่เป็นไรอย่างแน่นอน”
ก่อนที่หลินจื่อเยวียนจะพูดอะไรมากไปกว่านี้ ฉินห้าวตงเดินไปที่เตียงของหลินโม่โม่
หลินจื่อเยวียนประหลาดใจเล็กน้อย เขาเคยคิดว่าฉินห้าวตงจะร้องขอราคาที่สูงมากๆ ก่อนที่จะยอมรับคำขอของเขา อย่างไรก็ตามฉินห้าวตงไม่ได้ขออะไรจากเขาสักอย่างเลย
“ ออกไปไกลๆ !”
ฉินห้าวตงผลักจางเทียนเหอออกไปคนที่กำลังเดินรอบๆเตียงของหลินโม่โม่ เขาไม่มีความกรุณาต่อชายที่เกือบทำให้แม่ของลูกของเขาต้องตาย
“ เอ่อ……”
จางเทียนเหอเคยถูกนับถือมาโดยตลอดในนามของผู้เชี่ยวชาญจาง ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน ผู้คนก็จะต้อนรับด้วยรอยยิ้มและแสดงความนับถือต่อเขา เขาไม่เคยถูกปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน แต่เขาก็ไม่กล้าพูดขัดอะไรแล้วกับสถานการณ์นี้
ฉินห้าวตงไม่แม้แต่จะมองเขา เขารู้สึกถึงชีพจรของหลินโม่โม่ นำเข็มจำนวนหนึ่งออกมาและปักมันเข้าไปที่อกของหลินโม่โม่จำนวนนับโหล
พูดไปแล้วจะว่ามันช่างน่ามหัศจรรย์ แผลของหลินโม่โม่เริ่มประสานตัวอย่างรวดเร็วหลังจากที่ฉินห้าวตงปักเข็มลงที่ร่างกายของเธอ เครื่องตรวจวัดที่อยู่ใกล้ๆหยุดส่งเสียงเตือน
จางเทียนเหอ เวินฉางเจียงและหลินจื่อเยวียน ทุกคนต่างอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ หากพวกเขาไม่เห็นกับตาตัวเอง พวกเขาคงไม่เชื่อว่าจะมีทักษะทางการแพทย์ที่วิเศษเช่นนี้อยู่บนโลก
“ เสร็จแล้ว เธอไม่เป็นไรแล้วตอนนี้” ฉินห้าวตงรู้ว่าต้องมีใครอยากจะพูด ดังนั้นเขาโบกมือและกล่าวว่า “ ออกไปคุยกับข้างนอก คุณหลินต้องการการพักผ่อน”
พวกเขาออกจากห้องไปพร้อมกัน หลังจากเดินออกไปข้างนอกแล้ว หลินจื่อเยวียนจับมือของฉินห้าวตงและพูดด้วยความซาบซึ้งพร้อมกับน้ำตา “ คุณหมอฉิน ขอบคุณครับ ผมซาบซึ้งกับสิ่งที่คุณทำจริงๆ”
“ ไม่เป็นไรครับ คุณหลิน นั่นคือสิ่งที่ผมควรจะทำ” ฉินห้าวตงตอบ
หลินจื่อเยวียนไม่รู้ความหมายลึกซึ้งของคำพูดฉินห้าวตง ดังนั้นเขาจึงพูดมันออกไปอีกครั้ง “ โม่โม่เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของผม การช่วยชีวิตเธอก็เหมือนกับการช่วยครอบครับทั้งหมดของผม”
ฉินห้าวตงตอบกลับ “ แม้ว่าตอนนี้อาการของคุณหลินจะคงตัวแล้ว แต่เพื่อเป็นการยับยั้งไม่ให้เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น โปรดอนุญาตให้ผมอยู่ที่นี่เพื่อดูแลเธอคืนนี้ด้วย คุณจะยินยอมไหม ?”
“ มันจะดีมากเลยถ้าคุณอยากจะทำเช่นนั้น ขอบคุณมากครับ”
หลินจื่อเยวียนรู้สึกกังวลความปลอดภัยของลูกสาวของเขา จึงกำลังคิดที่จะขอความช่วยเหลือจากฉินห้าวตง เขาไม่คาดคิดว่าฉินห้าวตงจะเสนอเช่นนั้น
“ คุณหมอฉิน นี่คือกุญแจบ้านพักเลขที่ 6 ของชุมชนหรูฮวา นับแต่นี้ไปบ้านพักนี้เป็นของคุณ”
ขณะที่กำลังพูด หลินจื่อเยวียนยื่นพวงกุญแจให้กับฉินห้าวตง ฉินห้าวตงรับมันโดยไม่มีความเกรงใจใดๆ แล้วยัดมันเข้าไปในกระเป๋าของเขา มหาเทพแห่งพงไพรเป็นบุคคลที่มีความแตกต่าง ในโลกเซียนจะมีบางคนที่ให้เขาทั้งเมืองเพียงเพื่อจะให้เขารักษาให้ ดังนั้นบ้านหลังเดียวไม่ใช่สิ่งที่ใหญ่อะไรในสายตาของเขา
จางเทียนเหอได้สติจากความประหลาดใจในทักษะการแพทย์สุดวิเศษของฉินห้าวตง เขายิ้มด้วยรอยยิ้มประจบประแจงและเดินไปที่ฉินห้าวตงแล้วพูดว่า “คุณฉิน หมอแก่อย่างผม จางเทียนเหอยินดีที่จะนับถือคุณในฐานะอาจารย์ หากคุณจะสอนทักษะทางการแพทย์นั่นให้ผม”
จากสิ่งที่เขาเพิ่งได้เห็นไป เขาสามารถบอกได้เลยว่าทักษะของฉินห้าวตงนั้นดีกว่าของเขามาก ถ้าเขาสามารถทำทักษะเช่นนี้ได้ เขาก็จะสามารถได้รับสิ่งไหนก็ได้ที่เขาต้องการ ไม่เพียงแต่เมืองเจียงหนานแต่กระทั้งจังหวัดเจียงหนานทั้งหมดก็ยังได้
ชายคนนี้เห็นแต่ผลประโยชน์เป็นใหญ่ ตราบใดที่เขาได้ผลประโยชน์มามากพอ เขาก็จะข่มใครก็ได้ สำหรับเหตุผลนี้แล้ว เขาจึงมีความคิดที่จะให้ฉินห้าวตงเป็นอาจารย์ของเขา ดั่งที่เขาได้เห็นมันแล้ว เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงในเมืองนี้และเขาลดค่าตัวเองเพื่อจะทำเช่นนั้น ดังนั้นฉินห้าวตงต้องรับข้อเสนอเขาอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามด้วยความประหลาดใจของเขา ฉินห้าวตงไม่แม้แต่จะมองไปที่เขาแถมยังหันหน้าไปอีกทางหนึ่ง
“ คุณอาหมอเทวดา อุ้มหนูหน่อย”
ถังถังตะเกียกตะกายในอ้อมแขนของอันปี้หรู ต้องการที่จะให้ฉินห้าวตงอุ้มเธอ เมื่อพวกเขาเดินไปที่นั่น การได้เห็นลูกสาวของเขา ฉินห้าวตงแสดงออกด้วยความอ่อนโยนและอุ้มเธอไว้ในอ้อมกอดของเขา
ท่าทางของจางเทียนเหอเปลี่ยนไปทันที เขาระงับความโกรธของเขาและพูดออกมา “ คุณฉิน หากคุณสอนทักษะทางการแพทย์ของคุณให้กับผม คนจำนวนมากก็จะสามารถถูกรักษาไว้ได้ ด้วยสถานะของผมตอนนี้ มันจะไม่ทำให้คุณเสื่อมเสียแน่นอน”
“และมันก็จะหมายความว่าจะช่วยให้คุณได้บ้านมาหลายหลังใช่ไหม?”
หลินจื่อเยวียนตอกกลับไปอย่างเยือกเย็น ผู้เชี่ยวชาญจางที่ไม่มีความสามารถและโลภคนนี้ทำให้เขาผิดหวังและขยะแขยงมาก
ฉินห้าวตงยิ้มด้วยรอยยิ้มที่เยือกเย็น “ ผมครอบครองทักษะนี้ก็จริง แต่ผมไม่ต้องการที่จะสอนคุณ คุณจะทำไม ?”
จางเทียนเหอตะโกนด้วยความเดือดดาล “แกทำไมถึงเป็นแบบนี้? แกกำลังทำความอัปยศต่อทักษะของแก แบบนี้มันไม่ถูกต้อง”
“ อะไรที่คุณคิดว่าถูกงั้นเหรอ ?” ฉินห้าวตงถามด้วยท่าทางที่แสดงความหมายอย่างล้นเหลือ
“ เพราะว่าฉันได้ลดค่าตัวเองโดยการขอให้แกมาเป็นอาจารย์ให้กับฉัน แกควรสอนฉันทุกอย่างเพื่อให้ฉันได้เป็นผู้เชี่ยวชาญและทำให้ฉันสามารถรักษาคนได้มากขึ้น…”
พอเห็นชายที่ไม่รู้จักพอคนนี้ ฉินห้าวตงพอที่จะเข้าใจอะไรบางอย่าง แบบนี้เรียกว่าคนโลภไม่รู้จักพอ เป็นชายที่คิดแต่จะทำเรื่องไม่ดีหวังผลประโยชน์ เขาจึงตะคอกกลับไป “ไสหัวไปซะ!”
หลังจากที่ตะโกนออกไป เขาเล็งเตะจางเทียนเหอกลิ้งออกไปตามทางเดินที่ยาวเหมือนกับลูกบอล
“ ดีจังเลย! ดีจังเลย! คนแก่โง่เง่ากำลังบินอีกแล้ว คุณอาหมอเทวดาเท่สุดๆไปเลย”
ถังถังรู้สึกตื่นเต้นอีกครั้ง เธอปรบมือของเธอแล้วพูดด้วยน้ำเสียงพึมพำ “เล่นเตะบอลนี่น่าสนุกจังเลย ถังถังอยากเห็นอีก”
ฉินห้าวตงรู้สึกเศร้าเล็กๆ ลูกสาวสุดน่ารักของเขาดูเหมือนจะชอบความรุนแรงนะ อย่างไรก็ตามเขายังคงคิดว่าเขาควรทำให้เธอพอใจกับสิ่งที่เธอได้ขอไป
ในเวลานี้พอดีกับที่หม่ากัวเฉียงวิ่งไปที่พวกเขาด้วยฝุ่นตลบอบอวลและร่างกายมอมแมม แว่นของเขายื่นออกมาจากหัว แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมา ฝ่าเท้าขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา เขาก็ถูกเตะจนลอยไปไกล
ขณะที่จางเทียนเหอยืนขึ้น เขาล้มลงอีกครั้งด้วยร่างกายของหม่ากัวเฉียงที่ลอยมากระทบกับเขา ทั้งสองกลิ้งลงกับพื้นราวกับน้ำเต้า
“ สนุกจังเลย! สนุกจังเลย ! คนโง่บินไปอีกแล้ว นี่ตลกจริงๆ”
ถังถังหัวเราะคิกคักออกมา
ในเวลานี้เวินฉางเจียงก็เข้ามาหาฉินห้าวตงและพูดว่า “ เสี่ยวฉิน คุณอยากจะมาทำงานที่โรงพยาบาลของเราไหม ? ตราบใดที่คุณตอบตกลง คุณจะเป็นหมอประจำของเราทันทีเลย”
หลินจื่อนเยวียนเสริม “ คุณเวิน ทักษะของคุณหมอฉินนั้นช่างเยี่ยมยอด มันจะไม่เสียไปหน่อยเหอรที่จะทำให้เขาเป็นแค่หมอธรรมดาๆ ?”
“ ใช่…จริงด้วย…ผมนี่มันโง่จริงๆ ผมพูดไม่ชัดเจนเอง”
ก่อนที่เวินฉางเจียงจะพูดจบ หม่ากัวเฉียงก็กลับมาจากการกลิ้งและคลานเข้ามา
จางเทียนเหอไม่ใช่หมอของโรงพยาบาลเจียงหนานแต่หม่ากัวเฉียงเป็น ดังนั้นเขาไม่สามารถจะออกไปไหนเหมือนกับที่จางเทียนเหอทำ เขาต้องอาศัยอยู่ในโรงพยาบาลแห่งนี้
“ ผะ…ผู้อำนวยการ…”
ก่อนที่หม่ากัวเฉียงจะพูดจบ เวินฉางเจียงพูดกับเขาอย่างไร้ความรู้สึก “ อย่ามาเรียกฉันว่าผู้อำนวยจาก จากนี้ไป แกไม่ใช่หมอประจำโรงพยาบาลนี้อีกต่อไป แกโดนไล่ออก!”
“ ผู้อำนวยการ ได้โปรดอย่าทำเช่นนั้น ผมขอโอกาสอีกครั้ง…”
หม่ากัวเฉียงวิงวอนเวินฉางเจียง แต่เขาไม่แม้แต่จะมองมาเลยแม้แต่น้อย เขาหันไปที่ฉินห้าวตงด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “ เสี่ยวฉิน ตราบใดที่คุณต้องการที่จะทำงานที่นี่ คุณสามารถมาแทนที่หม่ากัวเฉียงในฐานะอาจารย์หมอที่ปรึกษาได้”
หม่ากัวเฉียงดูเศร้าหมอง เขาไม่คาดว่าเขาจะสูญเสียตำแหน่งให้กับฉินห้าวตงเร็วขนาดนี้ สิ่งที่เขาได้รับมาอย่างยากลำบากมาตลอดหลายปี หากเขาคาดถึงเรื่องนี้ได้ เขาก็คงจะไม่ไปหาผู้อำนวยการแล้วบ่นกับเขาหรอก ตอนนี้เขาก็คงต้องกลับบ้านไป
อย่างไรก็ตามตำแหน่งก่อนหน้าที่ในฐานะอาจารย์หมอที่ปรึกษาในสายตายของหม่ากัวเฉียงไม่ได้อยู่ในสายตาของฉินห้าวตงเลยแม้แต่น้อย ฉินห้าวตงต้องที่จะทำให้การแพทย์แผนจีนก้าวหน้า ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการที่จะทำงานในตำแหน่งอาจารย์หมอที่ปรึกษาในโรงพยาบาลแห่งนี้
“ ขอบคุณผู้อำนวยการเวิน แต่ผมยังเรียนไม่จบ ดังนั้นผมจึงไม่ได้วางแผนที่จะทำงานตอนนี้”
“ หา ?” เวินฉางเจียงไม่ได้คาดว่าคำตอบของเขาจะกล่าวออกมาเร็วขนาดนี้ “ เสี่ยวฉิน โปรดคิดใหม่อีกที ถ้าเพราะว่าอนุปริญญาของคุณ ผมสามารถจัดการเป็นกรณีพิเศษได้”
“ ไม่ล่ะครับ ผมไม่อยากทำงานตอนนี้”
ฉินห้าวตงปฏิเสธอีกครั้งโดยปราศจากความลังเล
เวินฉางเจียงพยักหัวด้วยความเสียดาย เขาตระหนักถึงคุณค่าของทักษะทางการแพทย์ของฉินห้าวตงได้เป็นอย่างดี หากเขามีฉินห้าวตงอยู่ในโรงพยาบาลแห่งนี้ละก็ อนาคตของโรงพยาบาลเจียงหนานต้องรุ่งเรืองแน่นอน อย่างไรก็ตาม ฉินห้าวตงไม่ยอมรับข้อเสนอของเขาเลย
“ ยอมแพ้ไปซะ ! ไม่ต้องอยู่นี่อีกต่อไป กลับไปพร้อมกับความอับอายของตัวเองเลย”
เวินฉางเจียงหันกลับไปและใส่ความโมโหไปที่หม่ากัวเฉียง จับโยนเขาออกจากโรงพยาบาลและจัดแจงให้คนนำหลินโม่โม่ไปที่ห้อง VIP ก่อนจะเดินออกไป
ในเวลานี้เป็นเวลาสี่ทุ่ม ถังถังหาวอย่างต่อเนื่อง เห็นได้ชัดว่าเธอง่วงนอน
หลินจื่อเยวียนจึงพูดขึ้น “ คุณหมอฉิน ผมจะพาถังถังไปพักผ่อน ได้โปรดดูแลโม่โม่ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ”
ฉินห้าวตงตอบ “ ไม่เป็นไรครับ พักผ่อนเลยนะ ผมจะดูแลคุณหลินเอง”
“ หนูยังไม่อยากกลับบ้าน หนูอยากเล่นกับคุณอาหมอเทวดา”
ถังถังพูดพลางยื่นแขนโอบรอบคอของฉินห้าวตง
“ ถังถัง กลับบ้านแล้วไปนอนก่อนนะ ไม่งั้นหนูจะเหนื่อยเกินไปที่จะเล่นกับอาในวันพรุ่งนี้นะ” ฉินห้าวตงพูดปลอบ
“ โอเคค่ะ หนูจะกลับบ้าน คุณอาหมอเทวดาอย่าลืมมาเล่นกับหนูพรุ่งนี้นะคะ”
“ แน่นอน ไว้พรุ่งนี้อาจะไปหาหนูนะ”
“ งั้นพวกเรามาเกี่ยวก้อยสัญญากัน” ถังถังยื่นนิ้วก้อยของเธอออกไป
“ ได้สิ เกี่ยวก้อยสัญญากัน” ฉินห้าวตงยื่นนิ้วก้อยของเขาไปเกี่ยวนิ้วของเธอ
“ คุณอาหมอเทวดา เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ”
ถังถังหอมแก้มฉินห้าวตงก่อนที่จะกลับไปที่อ้อมกอดปู่ของเธออย่างฝืนใจ
หลินจื่อเยวียนออกไปพร้อมกับถังถังและอันปี้หรูและบอดี้การ์ดทั้งสอง
จบตอน
