ข้าคือราชา "จอมขุด" - บทที่ 13 ใครแพ้ใครชนะ

บทที่ 13 ใครแพ้ใครชนะ

เย่สวี่ไม่รู้ว่าภายในหอมังกรหยกมีคนกำลังเดิมพันการต่อสู้ของเขากับเย่เฟยเหวิน เขามองไปที่เย่เฟยเหวินอย่างเย็นชา หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจอัดแน่น

เย่จื่อหรงดูแคลนเขาต่อหน้า นางบอกว่านางต้องการทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขา เย่เฟยเหวินก็เหมือนกัน เป็นไปได้ไหมว่าผู้ที่เรียกกันว่าอัจฉริยะทุกคน ล้วนมีงานอดิเรกที่จะทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของผู้อื่น?

เย่สวี่มองไปที่ หอกวิญญาณน้ำแข็งที่ส่องประกายและดวงตาของเขาก็จริงจัง นี่เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการทดสอบพลังของหมัดแยกร่าง

ราวกับว่าเย่เฟยเหวินจงใจอวดทักษะของตนเอง เขาไม่ได้โจมตีเย่สวี่ทันที เขาพลิกฝ่ามือและตะโกนว่า “จารึกสายฟ้า!”

กระแสไฟฟ้าประทับข้างหอกวิญญาณน้ำแข็งของเขา ทันใดนั้นแสงสีขาวก็สว่างวูบวาบ ทำให้ผู้คนแสบตาจนลืมตาไม่ขึ้น นี่เป็นจารึกสายฟ้าจริงๆ! ฝูงชนโดยรอบอดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยความชื่นชม พวกเขาแอบชื่นชมเย่เฟยเหวินที่มั่งคั่งและมีพรสวรรค์จารึกคือการยืมพลังของบางสิ่งแล้วจึงจารึกเพื่อเพิ่มพลังโจมตี มันถูกแบ่งออกเป็นหนึ่งถึงเก้าขั้น จากต่ำไปหาสูง และยังแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: สีฟ้า สีน้ำเงิน สีม่วง และสีดำ

แม้แต่ระดับจารึกที่ต่ำที่สุดก็ยังมีราคาแพงมาก และมีเพียงคนร่ำรวยเท่านั้นที่สามารถมีสิ่งนี้ได้

จารึกสายฟ้ามีคุณสมบัติที่หายากมาก เมื่อพิจารณาจากพลังของกระแสไฟฟ้านี้ มีความเป็นไปได้สูงที่จะอยู่ที่สีน้ำเงินระดับแรกเมื่อเห็นสิ่งนี้ หวังฉงลู่ก็หัวเราะเสียงดัง “ไป๋ชิง นี่คือจารึกสายฟ้า เจ้าตัวเล็กคนนั้นจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน”

แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าทำไมไป่ชิงถึงเชื่อใจเย่สวี่มาก และเชื่อว่าเขาสามารถชนะได้ อย่างไรก็ตามเย่เฟยเหวินมีจารึกสายฟ้าและ เย่สวี่จะไม่สามารถชนะได้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

ไป่ชิงยิ้มเบาๆและไม่พูดอะไร

ทางด้านเย่สวี่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในใจ แม้ว่าเขาจะมีข้อมูลจารึกอยู่ในความทรงจำของเขา แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นมันในระยะใกล้ขนาดนี้

เย่เฟยเหวินแสดงทักษะของเขาอย่างโอ้อวด และไม่ได้เคลื่อนไหว เขาเพียงต้องการเห็นการแสดงออกที่หวาดกลัวของเย่สวี่

เขาไม่คิดว่าการแสดงออกของเย่สวี่จะไม่เปลี่ยนแปลง แต่มองดูเขาเหมือนตัวตลก

“ตายซะ!” เขาโกรธมากจนไม่อยากจะยืนให้เย่สวี่มองอย่างขบขัน ดังนั้นเขาจึงเริ่มโจมีตีด้วยหอกวิญญาณน้ำแข็งที่ควบแน่นด้วยกระแสไฟฟ้าหนาแน่นที่ทรงพลังอันทรงพลัง ขณะที่มันแทงไปทางเย่สวี่อย่างไร้ความปรานี

พลังของไฟฟ้านั้นมหาศาล เมื่อมันลอยเข้าหาเย่สวี่ด้วยความเร็วสูง พลังที่เหลือของการโจมตีของมันได้สร้างหลุมบ่อบนพื้นดินนับไม่ถ้วน และได้ยินเสียงระเบิดขนาดใหญ่ระหว่างทางที่มันกำลังพุ่งเข้าไปหาร่างของเย่สวี่

“เอาล่ะ ถึงเวลาแล้ว!” เย่สวี่ผลักฝ่ามือขวาออกมา แต่ไหล่ขวาทั้งหมดของเขาเหมือนสายธนูที่ตึง เอวของเขาก้มลงเล็กน้อย ร่างค่อย ๆสั่นเทา และปรากฎรัศมีพลังที่พลุ่งพล่านโอบล้อมร่างของเขา

การเคลื่อนไหวเหล่านี้ดูเรียบง่าย แต่ละย่างก้าวมีพลัง และจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง!

“หมัดแยกร่าง!” เย่สวี่ตะโกนและเหวี่ยงหมัดออกไป ก่อนที่หอกวิญญาณน้ำแข็งจะมาถึงยังรางของเขา เขาได้พุ่งไปข้างหน้าเพื่อโจมตีไปที่มันโดยตรง

ราวกับว่าเย่สวี่นั้นเต็มไปด้วยพลังของมังกรที่ล่องลอยอยู่เหนือทะเลใหญ่คนอื่นๆที่กำลังเฝ้าดูการต่อสู้เบื้องหน้าเหมือนมีภาพลวงตาที่พวกเขามองเห็นจิตวิญญาณการต่อสู้ที่พุ่งพล่านเย่สวี่ที่พุ่งไปข้างหน้าด้วยความมุ่งมั่นไม่ย่อท้อ

ในสายตาของพวกเขา ราวกับแสงวูบวาบของขวานยักษ์ที่ตรงเข้าปะทะกับหอกวิญญาณน้ำแข็ง

หอกวิญญาณน้ำแข็งที่ผสานไปด้วยพลังสายฟ้าได้ถูกทำลายโดยหมัดเดียวของเย่สวี่ แม้แต่สายฟ้าที่มองไม่เห็นก็ยังถูกฟันขาดออกเป็นสองท่อนโดยเย่สวี่

“มันเป็นไปได้อย่างไร” ดวงตาของเย่เฟยเหวินเต็มไปด้วยความตกใจ เขาอยู่ที่ระดับที่สามของขั้นกลั้นพลังปราณ และจารึกสายฟ้า แต่กลับฆ่าเย่สวี่ไม่ได้?

เย่สวี่ไม่ได้ให้โอกาสเย่เฟยเหวินได้ตกใจอีกต่อไป ในเวลาต่อมาเย่สวี่ พลังของหมัดแยกร่างหลังจากทำลายหอกวิญญาณน้ำแข็งลงไปแล้ว พลังหมัดของเขายังพอหลงเหลืออยู่บ้าง เขาเปลี่ยนหมัดเป็นฝ่ามือและกระแทกไปที่ร่างของเย่เฟยเหวินให้ปลิวออกไป

ในขณะที่เย่เฟยเหวินกำลังลอยอยู่กลางอากาศ เขากระอักเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก

ตันเถียนเหนือหน้าท้องของเขา ราวกับถูกเข็มที่แหลมคมทิ่มแทงและความเจ็บปวดนั้นเหลือทน ในเวลาเดียวกัน ร่างกายของเขาก็รู้สึกอ่อนแอ  หัวใจของเขารู้สึกเยียบเย็น เย่สวี่ได้ทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาไปแล้ว!

เมื่อเย่เฟยเหวินขบคิดเรื่องนี้ เขาก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป จากนั้นเขาหมดสติลงไปด้วยความเจ็บปวด

เย่สวี่ปัดฝุ่นออกจากแขนเสื้อของเขา เขาได้จงใจระงับพลังของมังกรพิภพวารีลงไปในการต่อสู้ครั้งนี้ เขาใช้พละกำลังเพียง 7 ส่วน เท่านั้น พลังของมังกรพิภพวารีและหมัดแยกร่างที่ผสานพลังกันนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ

เย่เฟยเหวินภูมิใจในตัวเองมาก แต่เขาไม่รู้ว่าโลกใบนี้ใหญ่แค่ไหน อันที่จริงขั้นกลั่นพลังปราณระดับที่ 3  ในอาณาจักรเดือนดารา อันกว้างใหญ่นั้นไม่คุ้มค่าที่จะกล่าวถึงเลย

เนื่องจากเขาต้องการทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของเย่สวี่และทำลายกระดูกทั้งหมดในร่างกายของเขา เย่สวี่ย่อมตอบแทนให้เขาอย่างสาสม

ทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของเย่เฟยเหวินและทำลายเส้นชีพจรทั้งหมดในร่างกายของเขา ในชีวิตนี้ เย่เฟยเหวินทำได้แค่นอนบนเตียงเท่านั้น

การแสดงออกที่น่าภาคภูมิใจของจ้าวหมานและหลี่ซานบิดเบี้ยวทันที มีแต่ความหวาดกลัวฉายบนใบหน้า

นายน้อยที่พวกเขารับใช้ถูกเย่สวี่คว่ำลงไปด้วยการชกเพียงครั้งเดียว

ทั้งสองตัวสั่นสะท้านด้วยความกลัว พวกเขายกร่างของเย่เฟยเหวินราวกับตายไปแล้วครึ่งหนึ่งอย่างระมัดระวัง พวกเขากังวลว่าเย่สวี่จะหันมาเล่นงานพวกเขาอีกครั้ง

ในตอนนี้พวกเขาไม่เย่อหยิ่งเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป พวกเขาเป็นเหมือนสุนัขจรจัดที่มีหางสั่นสะท้าน

“เขาทำให้เย่เฟยเหวินบาดเจ็บด้วยหมัดเดียว!”

“มีคนบอกว่า เย่สวี่เป็นขยะไม่ใช่หรือ เป็นไปได้ไหมว่าตระกูลเย่จงใจปล่อยข่าวลวง?”

ผู้ชมมองที่เกิดเหตุตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา พวกเขาไม่รู้ว่าเย่สวี่ทำให้เย่เฟยเหวินพิการด้วยหมัดเดียว ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะตกใจยิ่งกว่านี้อีก

ชายที่มองการณ์ไกลมองดูแผ่นหลังที่ภาคภูมิใจของเย่สวี่และพูดด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำว่า “ข้าเกรงว่า จะมีคนที่น่าเหลือเชื่อปรากฎขึ้นในตระกูลเย่แล้ว”

ณ ห้องอาหารชั้นสามของหอมังกรหยก ไป๋ชิงหัวเราะและพูดว่า “หวังฉงลู่ เจ้าแพ้แล้ว”

หวังฉงลู่รู้สึกประหลาดใจในใจ จากนั้นเขาก็หัวเราะอย่างเต็มที่และพูดว่า “ข้าประมาทเกินไป… ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นคนฉลาด เจ้าตัวเล็กคนนี้ไม่เลว เขาเอาชนะขั้นกลั่นพลังปราณ ระดับ 3 ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว การโจมตีของเขาแน่วแน่ รากฐานของเขามั่นคง และเขามีพรสวรรค์ เมื่ออยู่ในตระกูลเย่ เย่สวี่จะแข็งแกร่งขึ้นอย่างแน่นอน “

” มาคุยเรื่องเดิมพันกันเถอะ ” ไป๋ชิงรู้ว่าหวังฉงลู่กำลังจะกลับคำพูดของเขา

“ได้… ข้าพูดแล้วไม่คืนคำ” หวังฉงลู่กลอกตา “เจ้าต้องการอะไร?”

“ของเหลววิญญาณหยก” ไป่ชิงกล่าว

หวังฉงลู่ทำหน้าบูดบึ้งด้วยความเจ็บปวด ไป๋ชิงช่างโหดเหี้ยมอย่างแท้จริง เขาต้องการสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดอย่างหนึ่งของเขาของเหลววิญญาณหยก สามารถช่วยให้ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ขั้นกลั่นพลังปราณ พัฒนาขอบเขตการฝึกฝนของพวกเขา และสามารถก้าวกระโดดขีดความสามารถได้สองระดับติดต่อกันของเหลววิญญาณหยกที่ดี จะมาพร้อมกับความลึกลับของพลังสวรรค์และโลก ผู้ใช้งานสามารถปรับปรุงการฝึกฝนได้เดิมทีสิ่งนี้ถูกทิ้งไว้ให้อนุชนรุ่นหลังของตระกูล แต่ตอนนี้เขาต้องมอบมันให้ไป๋ชิง

“แต่เจ้าต้องการมันไปทำไม” หวังฉงลู่ถาม ตามที่เขารู้ ไป๋ชิงเป็น ไม่มีญาติพี่น้อง เขาจะมอบสิ่งนี้ให้กับใคร

“เย่สวี่ที่พึ่งทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของเย่เฟยเหวินและเย่เฟยเหวินเป็นบุตรชายที่รักที่สุดของอาวุโสสาม ด้วยความแข็งแกร่งของเย่สวี่ เขาไม่แข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับผู้อาวุโสสาม” ไป๋ชิงหันกลับมาและเรียกผู้คุ้มกันโดยออกคำสั่งเล็กน้อย จากนั้นเขาก็พูดกับหวังฉงลู่ว่า “นี่สำหรับเขา”หวังฉงลู่รู้สึกประหลาดใจมาก สายตาที่เขามองเย่สวี่เปลี่ยนไป เขากลัวว่าบางที เย่สวี่อาจจะไม่ใช่แค่บุตรชายของสหายไป๋ชิง เพียงอย่างเดียวในขณะนี้ เย่สวี่กำลังวางแผนที่จะกลับบ้าน

หลังจากสั่งสอนเย่เฟยเหวินไปแล้ว ก็ถึงเวลาที่เขาจะต้องจดจ่อกับการฝึกฝนของเขา ค่ายเยือกเย็นโลหิตเป็นอาณาเขตของผู้อาวุโส 3 แม้ว่าบิดาของเขาจะเป็นผู้นำตระกูล แต่มั่นคงจะดีกว่าหากเย่สวี่มุ่งมั่นฝึกฝนเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตนเอง

ทันใดนั้น มีชายคนหนึ่งมาพบเขาและพูดว่า “นายน้อยเย่ นี่เป็นของขวัญจากเจ้านายของข้า เขาชื่นชอบการต่อสู้ในตอนนี้มาก …โปรดยอมรับมันไว้เถิด”

“ของขวัญ?” ก่อนที่ เย่สวี่จะเอ่ยถามเรื่องอื่น ๆ ชายคนนั้นยัดกล่องผ้าเข้าไปในอ้อมแขนของเย่สวี่และหายตัวไปในพริบตา

“นี่คือการซ่อนเร้น!” เย่สวี่ตกตะลึง มีเพียงนักรบวารีสวรรค์เท่านั้น ที่สามารถทำให้เขา ซึ่งเป็นขั้นกลั่นพลังปราณไม่สามารถรับรู้ตำแหน่งของเขาได้เลย เขาไม่ได้คาดหวังว่าชายคนนี้จะอยู่ในขั้นวารีสวรรค์

หากเป็นเช่นนั้น ความแข็งแกร่งของเจ้านายของเขา ช่างน่าสะพรึงกลัวขนาดไหน?

เย่สวี่รู้สึกอบอุ่นทันที เขารีบเงยหน้าขึ้น แต่สิ่งที่เขาเห็นคือชายเสื้อสีขาวของเขา และทิศทางนั้นคือ หอมังกรหยก

เย่สวี่ยืนนิ่ง โค้งคำนับไปทางหอมังกรหยกแล้วเดินจากไป ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาอ่อนแอมาก ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำอะไรได้

หากมีโอกาสในอนาคต เขาจะตอบแทนน้ำใจของบุคคลที่ใจดีคนนี้อย่างแน่นอน