ข้าคือราชา "จอมขุด" - บทที่ 7 โรงอาบน้ำพุร้อน

บทที่ 7 โรงอาบน้ำพุร้อน

จากนั้นสนามประลองตกอยู่ในบรรยากาศเงียบสงัด ผู้ชมต่างตกตะลึงในภาพที่มองเห็นเบื้องหน้า อู่เสี่ยวเทียนนั้นสิ้นใจไปแล้วจริงๆ! อู่เสี่ยวเทียนที่หยิ่งผยองถูกเด็กหนุ่มคนนี้ฆ่าตายอย่างง่ายดาย!

ในสนามประลองเริ่มมีผู้คนส่งเสียงดัง เนื่องจากหลายคนล้วนวางเดิมพันไปกับความพ่ายแพ้ของเย่สวี่ พวกเขามั่นใจว่า เย่สวี่จะพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย แต่ในเวลานี้พวกเขากลับสูญเสียพนันไปมหาศาล ต่างคนต่างร้องไห้อย่างขมขื่น

จากนั้นเย่สวี่ เดินไปทางผู้ตัดสิน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาฆ่าคน จึงมีความผันผวนเล็กน้อยในอารมณ์ของเขา หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็สงบใจลงได้ ภายในใจกลับไม่รู้สึกอึดอัดใจ แต่กลับพึงพอใจมากด้วยซ้ำ

อู่เสี่ยวเทียนผู้นั้นสมควรตาย เย่สวี่ มักจะฆ่าเฉพาะผู้ที่สมควรตายเท่านั้น เมื่อผู้ตัดสินมองเห็นเย่สวี่เดินมาหาตนเอง เขารู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

เย่สวี่เพียงต้องการยืนยันกฎของการต่อสู้แต่ผู้ตัดสินกำลังคิดว่าเย่สวี่ต้องการหลบหนีเนื่องจากความขี้ขลาดตาขาวและเขายังล้อเลียนเย่สวี่อยู่สองสามประโยค

จู่ ๆ ในชั่วพริบตา เย่สวี่ก็พิสูจน์ว่าเขานั้นคิดผิดไป เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วเกินไป ในสายตาของผู้ตัดสินยังมีร่องรอยความตกใจไม่หาย แต่ความรู้สึกของเขานั้นปะปนไปด้วยความอับอายและความโกรธ

“เจ้าต้องการอะไร?” น้ำเสียงของผู้ตัดสินนั้นเย็นชาแข็งกระด้าง  เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่สวี่พลันหยุดชะงัก ในความคิดของเขา เขาเพียงต้องการถามว่าจะสามารถรับรางวัลได้ที่ใด

แต่เมื่อเย่สวี่ได้ยินคำพูดที่เย็นชาของผู้ตัดสินเย่สวี่ตัดสินใจยกดาบที่ปักลงกับพื้นของสนามประลองขึ้นทันทีจากนั้นแสงสีขาวพุ่งเข้าตาผู้ตัดสินในตอนนี้ผู้ตัดสินคิดว่าเย่สวี่คิดจะสังหารเขาแน่นอน

ดังนั้นเขาจึงหลับตาลงด้วยความตื่นตระหนกและล้มลงกับพื้น หลังจากนั้น เขารับรู้ได้ว่า เย่สวี่เพียงแค่เก็บดาบของเขาไว้กับตัวเท่านั้น ภายในใจของผู้ตัดสินหวาดกลัวมาก

จากนั้นเย่สวี่พูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้าเป็นแค่ผู้ตัดสินตัวเล็ก ๆ แต่เจ้ากลับดูแคลนข้า คนอย่างเจ้าไม่มีคุณสมบัติที่จะตัดสินคนอื่น!” หลังจากพูดเช่นนั้น เย่สวี่ก็เดินลงไปจากสนามประลองทันที

ใบหน้าของผู้ตัดสินซีดเผือด ในขณะที่เขาจ้องไปที่เย่สวี่ ด้วยความขุ่นเคือง ทางด้านของเย่สวี่  เขาเดินตรงไปยังเบื้องหลังของสนามประลองจากนั้นผู้เฒ่าคนหนึ่งมอบแกนวิญญาณเต่าทมิฬระดับหนึ่ง ให้กับเย่สวี่ ชายชรามองไปที่ใบหน้าของเย่สวี่ ด้วยความชื่นชม คำพูดของเขาเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ

“เจ้ายังอายุน้อยและมีแนวโน้มว่าจะแข็งแกร่งมากขึ้นไปอีก”

“ขอบคุณท่านผู้เฒ่า” เย่สวี่แสดงความคุณต่อผู้เฒ่าคนนั้น และผู้เฒ่าคนนี้เองคือคนที่โน้มน้าวให้เขาเปลี่ยนใจว่า อย่าคิดสู้กับอู่เสี่ยวเทียน แสดงว่าก่อนหน้านี้ ผู้เฒ่าคนนี้เป็นคนจิตใจดี

เย่สวี่ร้องถามขึ้นว่า “ผู้เฒ่า ท่านมีไม้เหล็กหรือไม่” ผู้เฒ่าคนนี้ที่ชื่นชอบเย่สวี่เป็นทุนเดิมอยู่ เขายิ่งชื่นชอบเย่สวี่มากขึ้นไปอีก เนื่องจากอีกฝ่ายยังเยาว์วัย แข็งแกร่ง และสุภาพ

ผู้เฒ่าถามขึ้นว่า “เจ้าต้องการทั้งหมดเท่าใด? หากจำนวนำม่มากนัก ข้าจะมอบให้เจ้า”

“ข้าต้องการไม้เหล็กทั้งหมดสามชิ้น” เย่สวี่กล่าวเบา ๆเมื่อได้ยินคำตอบของเย่สวี่ ผู้เฒ่ารู้สึกพอใจมากเย่สวี่มากขึ้นไปอีก

“ข้าจะมอบให้เจ้า” ผู้เฒ่ากล่าวเบา ๆ

“ขอบคุณมาก” เย่สวี่อมยิ้มและตอบกลับ จากนั้นไม้เหล็กขนาดเท่าฝ่ามือ ทั้งแข็งและมีกลิ่นหอมของหญ้าจาง ๆ ถูกส่งมอบให้เย่สวี่ จากนั้นเมื่อเขารับวัสดุครบทั้งหมด เย่สวี่ก็เดินทางออกจากตลาดมืดทันทีเขาตรงไปยังโรงเตี๊ยมและเปิดห้องพักส่วนตัว หลังจากที่เขาทานอาหารเรียบร้อย จิตสำนึกของเขา ก็เดินทางมาถึงยังโรงกลั่นอาวุธภายในใจ

“ระบบ ข้าต้องการทำพลั่วไม้”

“สร้างพลั่วไม้ได้สำเร็จ ” จากนั้นวัสดุในมือของเย่สวี่ หายไปในพริบตา จากนั้นพลั่วไม้ก็ปรากฏขึ้นในกระเป๋าเป้ของระบบจากนั้นเย่สวี่ เรียกรถม้าและตรงไปยังโรงแช่น้ำพุร้อนของตระกูลเย่ เดิมทีนี้เป็นแม่น้ำในสายแร่ของตระกูลเย่ ต่อมามีน้ำร้อนใต้ดินผุดขึ้นมา ตระกูลเย่จึงเปลี่ยนสถานที่นี้ให้เป็นโรงแช่น้ำพุร้อน

เมื่อเดินทางมาถึงแล้ว เย่สวี่เดินไปที่โต๊ะรับรองและพูดว่า “ข้าต้องการห้องอาบน้ำส่วนตัว”

เสี่ยวเอ้อนั้นจดจำเย่สวี่ ได้ เขายิ้มและพูดว่า “ท่านต้องการแบบใด” หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็มอบหนังสือรายการรูปแบบให้กับเย่สวี่ นี่คือกลยุทธ์ทางธุรกิจของตระกูลเย่ พวกเขาให้ศิลปินวาดภาพลักษณะของน้ำพุร้อนให้ลูกค้าได้เลือก นอกจากนั้นศิลปินวาดภาพ ยังให้บริการกับขุนนางบางคน ณ ที่แห่งนี้

“ข้าต้องการแบบนี้” เย่สวี่ ชี้ไปที่อ่างอาบน้ำรูปพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว ที่เต็มไปด้วยก้อนกรวดหลากหลายชนิด หลังจากขบคิดอย่างที่ถ้วน เขามั่นใจว่า อ่างอาบน้ำรูปพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวนี้ น่าจะมีสมบัติ

“นี่คือห้องหมายเลข 16 โปรดเก็บรักษาไว้ให้ดี” เสี่ยวเอ้อกล่าวอย่างสุภาพ จากนั้นไม่นาน เย่สวี่พยักหน้าและเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำทันที ทันทีที่เขาเข้าไปในอ่างอาบน้ำ เขามองเห็นควันลอยขึ้นจากบ่อน้ำพุร้อน ราวกับสถานที่แห่งนี้ คือสวรรค์จริง ๆ  ปรากฏไอน้ำที่มีกลิ่นกำมะถันจางๆ

ห้องอาบน้ำล้อมรอบด้วยฉากกั้นและมีภาพวาดลวดลายงดงามบนผืนฉากกั้นห้อง

เย่สวี่ชื่นชมภาพวาดในขณะที่เขาค้นหาจุดที่สมบัติอยู่ จุดสีเขียวเข้าใกล้จุดสีแดงมากขึ้นเรื่อยๆ และค่อยๆ ทับซ้อนกัน เมื่อมองเห็นเช่นนี้ เย่สวี่หยุดนิ่งและมองดูก้อนกรวดตรงหน้า และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้น

“พบแล้ว นี่คือที่ตั้งสมบัติ! สมบัติชนิดใดที่เขาจะได้รับในครั้งนี้กันนะ?” เย่สวี่ตั้งหน้าตั้งตารอคอย

จากนั้นเย่สวี่หยิบพลั่วไม้ออกมาและเริ่มขุดลงไป แต่ทว่าระบบกลับไม่ตอบสนอง มันแตกต่างจากครั้งที่แล้ว คราวนี้ดูเหมือนว่าเขาจะต้องเอาก้อนกรวดออกจากพื้นที่ทั้งหมดก่อน เขาจึงจะสามารถขุดหาสมบัติได้ดูเหมือนว่าสถานที่ขุมทรัพย์ทุกแห่งจะมีวิธีการขุดหาสมบัติที่แตกต่างกัน

“ดาบเก้าทุกข์สวรรค์!” เย่สวี่ส่งเสียงเรียกดาบออกมาเบา ๆ จากนั้นเขาถือดาบของเขาและกรีดเป็นวงกลมรอบๆ จุดที่คาดว่าจะเป็นสมบัติจากนั้นเย่สวี่ค่อยแทงดาบผ่านรอยกรีดบนพื้นและกดมันลงไป และยกเศษซากขึ้นมาด้วยพละกำลังของเขา จากนั้นก้อนหินชิ้นหนึ่งถูกขุดออกมาอย่างสมบูรณ์บริเวณพื้นด้านล่างเป็นดินชื้นแฉะ จากนั้นเย่สวี่ใช้กำลังถือพลั่วไม้และขุดดินลงไปทันที

“เจ้าของร่างใช้พลั่วไม้ ความทนทาน –  1  ขุดสมบัติได้สำเร็จ ได้รับสมบัติระดับปฐพี ทักษะปราบมังกรโลกันต์!”  มันเป็นสมบัติระดับดิปฐพีจริงๆ! โชคของเขานั้น มันดีจริงๆ!

เย่สวี่ลอบดีใจลึก ๆ และอ่านคำอธิบายที่ปรากฎขึ้นมาในจิตใจ

[ทักษะปราบมังกรโลกันต์: นี่เป็นทักษะการฝึกฝนที่สร้างขึ้นโดยผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้สูงสุด มีทั้งหมดเก้าระดับ ซึ่งหมายความว่า คนที่สามารถฝึกฝนได้ถึงระดับของพลังมังกรสวรรค์ พวกเขาจะสามารถฉีกความว่างเปล่าออกจากกัน ] พลังมังกรสวรรค์เพียงอย่างเดียวก็น่าสะพรึงอยู่แล้ว หากมีพลังมังกรสวรรค์มากมายนั้นช่างน่าสะพรึงกลัวเพียงใด?

สิ่งนี้เป็นทักษะการฝึกฝนระดับสูงในอาณาจักรเดือนดารา!

จากนั้น เย่สวี่ระงับความตื่นเต้นของเขาและยังคงขุดหาสมบัติต่อไป ตำแหน่งสมบัติแต่ละแห่ง สามารถใช้เครื่องมือได้เพียงชิ้นเดียว และเย่สวี่ต้องการใช้ความทนทานของพลั่วไม้ให้หมดในคราวเดียวหลังจากล้มเหลวสองครั้งติดต่อกัน เย่สวี่ก็สามารถขุดได้สมบัติมาอีกอย่าง

ลูกปัดแห่งความโชคร้าย: ผู้ที่ตกเป็นเป้าหมายของลูกปัดนี้ จะโชคร้ายอย่างยิ่งภายในเวลาเพียงครึ่งธูป (ใช้ได้เพียงครั้งเดียว)

โชคไม่ดีที่ เย่สวี่ไม่ชื่นชอบการล้อเล่นกับผู้อื่น ดังนั้นลูกปัดแห่งความโชคร้ายดูเหมือนจะมีไม่มีประโยชน์เท่าใดนักเขาส่ายหัวและขุดหาสมบัติต่อไป อย่างไรก็ตาม เขาล้มเหลวเป็นครั้งที่ห้า อย่างไรก็ตาม เย่สวี่พึงพอใจมากแล้วเขาถอดเสื้อผ้าแล้วแช่ตัวในสระน้ำพุร้อน เพื่อบรรเทาความเหนื่อยล้าในกล้ามเนื้อของเขา

จากนั้นจิตสำนึกของเย่สวี่ขยับและเก็บเอาทักษะปราบมังกรโลกันต์ไว้ในกระเป๋าของระบบ