ไปผจญภัยในโลกOne Pieceกันเถอะ - ตอนที่ 2 - ดาบโฮโนะสึกิ
ไปผจญภัยในโลกOne Piece กันเถอะ ตอนที่ 2 – ดาบโฮโนะสึกิ
การ์ปไม่ได้ต่อยเขา แต่กลับยื่นดาบเล่มหนึ่งให้เขาแทน
มันเป็นดาบที่ไม่มีฝัก และปล่อยกลิ่นอายอันคมกริบออกมา — เห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่ดาบธรรมดา
เมื่อเห็นว่าการ์ปยื่นดาบมาให้ โลวหยาก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
"นี่คือ …"
“มันคือ ‘โฮโนะสึกิ’ 1ใน21 ดาบชั้นยอด”
การ์ปยิ้มให้โลวหยา ก่อนที่จะยัดดาบเล่มนี้ลงในมือของเขาพร้อมกับกล่าวว่า
“1 สัปดาห์ที่ผ่านมาฉันได้ไปถล่มโจรสลัดกลุ่มหนึ่ง และในเรือของพวกมันก็มีดาบเล่มนี้อยู่ … ฉันได้ยินมาว่าแกกำลังต้องการดาบดีๆซักเล่ม เลยเอากลับมาให้”
ดาบในตำนานนั้นจะถูกแบ่งออกเป็นสามกลุ่มโดยเรียงลำดับไปตามความแข็งแกร่ง —
กลุ่มแรก โชได คิเซ็ทสึ หรือที่เรียกกันว่า‘12ดาบชั้นเลิศ’(ที่ตาเหยี่ยวใช้)’
กลุ่มที่สองคือ นิได คิเซ็ทสึ หรือที่เรียกกันว่า‘21 ดาบชั้นยอด’(ที่โซโลใช้)
และกลุ่มที่สาม ซังได คิเซ็ทสึ หรือที่เรียกกันว่า ‘50 ดาบชั้นดี’
โน๊ตจากผู้แปล : ความจริงก็มีหลายคนในเรื่องนะที่ครอบครองพวก 12 ดาบกับ 21 ดาบ แต่ถ้าจะให้บอกทั้งหมดก็นะ … เอาเป็นว่าบอกแค่ชื่อที่หลายๆคนคุ้นเคยก็แล้วกัน
การที่จะได้ 12 ดาบชั้นเลิศ แบบที่ตาเหยี่ยวใช้นั้นเป็นเรื่องที่ยากมากๆ แต่ 21 ดาบชั้นเลิศก็ยากไม่ต่างกัน ..
‘ที่การ์ปหายหัวไปนานกว่า 1 สัปดาห์ ก็เพราะเขาไปหาดาบดีๆมาให้ฉันงั้นหรือนี่ …’
การ์ปคงใช้ความพยายามมากทีเดียวในการหาข่าวว่าโจรสลัดกลุ่มไหนที่ครอบครอง ดาบเล่มนี้ จากนั้นก็ไปถล่มพวกมันเพื่อนำดาบมาให้เขา
มิน่า การ์ปถึงแทบจะไม่อยู่ติดบ้านเลย ที่แท้ก็เพราะแบบนี้นี่เอง
เมื่อเห็นว่าการ์ปทำเพื่อเขาถึงขนาดนี้ โลวหยาจึงรับดาบโฮโนะสึกิไว้ พร้อมกับกล่าวว่า
“ขอบคุณครับ ลุงการ์ป”
“เอ๋ เอ๋ เอ๋??? ไอ้เด็กเหลือขอจู่ๆก็สุภาพกับฉันซะงั้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
การ์ปยิ้มให้กับโลวหยา ภายในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอบอุ่น — แต่ในวินาทีต่อมารอยยิ้มของการ์ปก็เปลี่ยนเป็นดุดัน
“เจ้าเด็กเหลือขอ … หนึ่งเดือนที่ผ่านมาตั้งแต่แกมาฝึกที่นี่ ฉันได้ยินมาว่าแกอยู่ในอับดับล่างๆของทหารเรือฝึกหัดเลยนี่?”
ทันทีที่สิ้นเสียงพูด การ์ปก็ใช้กำปั้นแห่งความรัก เขกเข้าที่หัวของโลวหยา
โป๊ก—!
“โอ๊ยยยยย”
โลวหยาร้องเสียงหลง ก่อนที่จะปล่อยมือจากดาบ แล้วลูบหัวบริเวณที่ถูกเขกพร้อมกับถามออกไปว่า
“ลุงการ์ป ทำไมต้องเขกหัวผม?”
“ไม่มีเหตุผลโว้ย”
การ์ปกล่าวพร้อมกับกอดอก — เมื่อได้รับคำตอบแบบนี้โลวหยาแทบจะกระอักเลือดออกจากปาก
การ์ปจ้องมองโลวหยา ก่อนที่จะกล่าวว่า
“เอาเถอะ หนึ่งเดือนที่ผ่านมา ถือว่าฉันให้แกเป็นวันหยุดก็แล้วกัน แต่หลังจากนี้ฉันจะเป็นคนฝึกแกเอง! แกจะต้องฝึกอย่างจริงจัง ไม่อย่างงั้นล่ะก็ …ฮึ่ม!!”
“อะไรน่ะ?”
โลวหยากล่าวด้วยใบหน้าโง่งม
การ์ปถลึงตาใส่เขาทันที พร้อมกับเตรียมปล่อยกำปั้นเหล็กแห่งความรักออกไปอีกครั้ง ก่อนที่จะกล่าวว่า
“อะไร? หรือแกไม่ต้องการที่จะฝึกกับฉัน?”
“ไม่ ๆ ๆ ผมหมายถึง …. เราจะเริ่มกันตั้งแต่พรุ่งนี้เลย?”
โลวหยาจะปฏิเสธได้อย่างไร? เขาเฝ้ารอที่จะได้ฝึกกับการ์ปมานานแล้ว แต่ช่วงก่อนหน้านี้ การ์ปนั้นผลุบๆโผล่ๆ มาแปปเดียวก็จากไป เขาจึงทำได้มากที่สุดก็แค่ปรึกษาเรื่องวิธีฝึกฝนเท่านั้น
“เราจะเริ่มฝึกกันตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป ตอนนี้แกก็ไปพักผ่อนได้แล้ว”
เมื่อเห็นว่าโลวหยายินดีที่จะฝึกกับเขา การ์ปก็ค่อยๆสงบลงก่อนที่จะยิ้มออกมา
โลวหยาเดินกลับไปที่ห้อง ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนบนเตียง เขาต้องพักผ่อนเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการฝึกฝนในวันพรุ่งนี้ แต่ก่อนพักเขาขอเช็กระบบจิตวิญญาณแห่งดาบเสียก่อน
ขั้นแรก : จิตวิญญาณของดาบที่เสียหาย +10 (เงื่อนไขการเสริมความแข็งแกร่งถูกเติมเต็มแล้ว)
สถานะ: พลังโจมตี +30
สเตมิน่า: 10/10
โลวหยามองผ่านๆ … ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
เมื่อเห็นแบบนั้นโลวหยาก็หาวออกมา ก่อนที่จะเตรียมตัวนอน
แต่ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้น พร้อมกับใจที่เต้นระรัว จนไม่สามารถข่มตาลงนอนได้!
“นี่มัน ….. เงื่อนไขถูกเติมเต็มแล้ว! ”
ก่อนหน้านี้ ภายในวงเล็บยังเขียนว่า (ไม่เป็นไปตามเงื่อนไขการเสริมความแข็งแกร่ง) อยู่เลย แต่ในเวลานี้มันกลับถูกเติมเต็มแล้ว!
โลวหยารู้สึกประหลาดใจอย่างมาก แต่เขาก็พยายามสงบใจ ก่อนที่จะย้อนนึกเรื่องราวก่อนหน้านี้
หลังจากกลับมาบ้านเขาก็ไม่ได้ทำอะไรอีกเลย นอกจากรับดาบ โฮโนะสึกิ มาจากการ์ป …
เมื่อย้อนนึกไปถึงเหตุการณ์นี้ โลวหยาก็หยุดนึกทันที
นี่แหละ!!
นี่เป็นอย่างเดียวที่พอจะอธิบายได้!
หลังจากกลับมาบ้าน นี่เป็นสิ่งเดียวที่พอจะทำให้ ระบบจิตวิญญาณแห่งดาบ ของเขาเกิดการเปลี่ยนแปลง!
“ที่แท้เงื่อนไขก็คือ ต้องได้รับดาบที่มีชื่อเสียง?”
ดวงตาของโลวหยาเต็มประด้วยประกายความหยั่งรู้ แต่เขาก็ไม่แน่ใจว่ามันจำเป็นที่จะต้องเป็นหนึ่งใน 21 ดาบชั้นยอดอย่างเดียว หรือ 50 ดาบชั้นดีก็ได้?
แต่นั่นก็ไม่สำคัญ เพราะในตอนนี้สิ่งที่สำคัญก็คือ …
เขาสามารถเสริมความแข็งแกร่งให้ระบบจิตวิญญาณแห่งดาบของเขาได้แล้ว!
ในเวลาต่อมา โลวหยาก็หลับตาทำสมาธิเพื่อให้ระบบจิตวิญญาณแห่งดาบของเขาให้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
โลวหยาสูดหายใจลึก ก่อนที่จะเลือกโหมดเสริมความแข็งแกร่งโดยไม่ลังเล
วูซ—!
ทันใดนั้นพื้นที่ว่างเปล่าภายในจิตใจของเขาก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นกระทันหัน จู่ๆก็ปรากฏเส้นทางที่เต็มไปด้วยพลังงานสีทองขึ้นท่ามกลางความว่างเปล่า มันพุ่งตรงไปยังใจกลางที่มีดาบที่เต็มไปด้วยรอยร้าว ลอยอยู่
แสงสีทองได้ห่อหุ้มดาบที่แตกร้าว
ถึงแม้นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดอะไรแบบนี้ แต่ครั้งนี้มันรุนแรงมากกว่าครั้งก่อนๆ
หลังจากที่ถูกแสงสีทองห่อหุ้ม ดาบเล่มนั้นก็เปล่งประกายระยิบระยับคล้ายกับดาวดวงเล็กๆ ดูงดงาม
โลวหยาจ้องมองไปยังดาวดวงเล็กๆที่กำลังระยิบระยับ และพบว่ารอยร้าวในดาบเริ่มที่จะจางหายไป!
“ดูเหมือนว่านี่จะไม่ใช่แค่การเสริมสร้างความแข็งแกร่ง แต่มันยังช่วยซ่อมแซมรอยร้าวของดาบอีกด้วย”
โลวหยาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ขณะที่ยังคงเฝ้าสังเกตุความเปลี่ยนแปลงของมัน
ในที่สุดรอยร้าวบนตัวดาบก็หายไปโดยสมบูรณ์ พร้อมๆกับดาวดวงเล็กๆที่จางหายไป — พร้อมกับเปลี่ยนไปกลายเป็นดาบยาวรูปทรงโบราณ ลอยอยู่กลางอากาศแทน
หลังจากที่ทุกอย่างสงบลง โลวหยาก็เรียก หน้าต่างสถานะ ขึ้นมาอีกครั้ง
ขัั้นสอง : จิตวิญญาณแห่งดาบโบราณ +0
สถานะ: พลังโจมตี +40 , พละกำลัง +10 (สามารถสกัดคุณสมบัติเสริมได้)
สเตมิน่า:0/20
โลวหยาจ้องมองช่องสถานะ ใหม่อย่างรวดเร็ว เขาพบว่านอกเหนือจากพลังโจมตีที่เพิ่มขึ้นถึง 10 หน่วย แล้ว มันยังมีคุณสมบัติเสริมอีกด้วยอีกด้วย! และสีของมันไม่ใช่สีขาวเหมือนข้อมูลอื่นๆแต่เป็นสีเขียว
เห็นได้ชัดว่านี่คือคุณสมบัติเสริม
ถึงแม้พลังโจมตีจะเพิ่มมากขึ้น แต่โลวหยาก็ยังไม่รู้สึกถึงมัน อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาทดลองโจมตีดู โลวหยาก็รู้สึกได้ถึงพละกำลังที่เพิ่มมากขึ้นอย่างชัดเจน! — นี่คงจะเป็นผลมาจากคุณสมบัติเสริม
ถึงแม้พละกำลังที่เพิ่มขึ้น10 หน่วย จะดูเหมือนไม่มากมายนัก แต่โรจาก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าพละกำลังทางกายของเขาเพิ่มขึ้นอย่างน้อย 30%!
“หรืออีกความหมายนึงก็คือ ก่อนหน้านี้พละกำลังทางกายของฉันมีเพียง 30 หน่วย?”
โลวหยาครุ่นคิด
“ถ้าอย่างนั้น พละกำลังทางกายของลุงการ์ปจะมีมากแค่ไหนกันนะ …”
อาจจะสูงถึง 10000? หรือ 20000 หน่วย เลยก็ได้
ปากของโลวหยากระตุกเล็กน้อย ก่อนที่จะโยนความคิดนี้ทิ้งไปแล้วจ้องมองหน้าต่างสถานะ
ค่าสเตมิน่าเพิ่มขึ้นเป็น 0/20 นั่นหมายความว่าถ้าจะต้องการเสริมความแข็งแกร่งอีกครั้ง เขาจะต้องมี 20 แต้มสเตมิน่า และนั่นหมายถึงว่าเขาจะต้องฝึกหนักยิ่งกว่าเดิม
จากที่ได้ฝึกมานานกว่า 1 เดือน ทำให้โลวหยารู้ว่าแต่ละครั้งที่โหมดเสริมความแข็งแกร่งถูกอัพเกรด ค่าสเตมิน่าก็จะเพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว แต่มันก็เพิ่มขึ้นแค่ครั้งละ 1 เท่านั้น
แต่ตอนนี้มันกลับเพิ่มขึ้นมาถึง 10 !
แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่โลวหยาแปลกใจ
เพราะสิ่งที่ทำให้เขาแปลกใจก็คือ นอกจากพลังโจมตีที่เพิ่มขึ้นเป็น+40 แล้ว ยังมีคุณสมบัติเสริมที่เพิ่มพละกำลังขึ้นอีก +10
“คุณสมบัติเสริม … นี่มันน่าสนใจทีเดียว แล้วไอ้สามารถสกัดได้นี่คืออะไร? ลองดูซักหน่อยดีกว่า”
[เริ่มต้นการสกัด]
วูซ—!
หลังจากที่คำเหล่านั้นปรากฏขึ้นมา หน้าต่างสถานะก็หายไปทันที พร้อมกับมีหลากหลายสีของคุณสมบัติเสริมกระพริบสลับกันไปมา
นอกจากสีฟ้า สีเขียว และสีม่วง โลวหยายังเห็นคุณสมบัติเสริมสีทองอีกด้วย
สีฟ้ากับสีเขียวปรากฏขึ้นบ่อยที่สุด ส่วนสีม่วงนั้นปรากฏค่อนข้างน้อย และสีทองปรากฏขึ้นมาเพียงครั้งเดียว
“ดูเหมือนว่าคุณสมบัติเสริมสีทองจะเป็นระดับสูงสุด ส่วนสีม่วงก็เป็นระดับรองลงมา …”
โลวหยาคิดขณะที่จ้องมอง สีของคุณสมบัติเสริมที่กำลังกระพริบสลับไปสลับมา
เขามิอาจรู้ได้เลยว่าการสกัดครั้งนี้จะได้ผลลัพธ์เป็นสีอะไร ..
เรื่องอื่นๆ ที่คุณอาจชอบ
