ฮอกวอตส์ ฉันคือพ่อมดต้นแบบ

บ่ายวันหนึ่งที่อากาศสดใส ในที่สุดไคล์ก็ได้รับจดหมายตอบรับเข้าศึกษาที่เขาใฝ่ฝันและได้มาถึงฮอกวอตส์ โรงเรียนอันทรงเกียรติที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานนับพันปีที่นี่

ไคล์ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมาก นอกเหนือจากการเรียนทุกวันแล้ว เขายังใช้เวลาว่างในการปลูกผักและดอกไม้ หรือไม่ก็ไปที่ห้องใต้ดินอันมืดมิดเพื่อให้คำปรึกษาด้านจิตวิทยาแก่สัตว์ตัวเล็กที่ถูกทิ้งร้างมานานนับพันปี

ดัมเบิลดอร์: ไคล์เป็นเด็กดีที่ซื่อสัตย์ กล้าหาญ ใจดีและจริงใจ
ศาสตราจารย์มักกอนนากัล: อาจารย์ใหญ่พูดถูก ไคล์ไม่เคยฝ่าฝืนกฎของโรงเรียน
สเนป: อ่า ใช่ ใช่

เดิมทีควีเรลล์ก็คิดอย่างนั้น แต่วันหนึ่ง เขาเปิดประตูกับดักแล้วกระโดดเข้าไปในห้องที่เต็มไปด้วยกะหล่ำปลีกัด…