ที่หลบภัยของฉัน อัพเลเวลไม่จำกัด - บทที่ 22 คืนนี้ไม่มีใครนอนหลับได้

หน้าไม้บนโลกเป็นอาวุธที่ถูกควบคุม ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ห่างไกลจากพลเรือน

มันเป็นหน้าไม้สมัยใหม่ที่เขาเคยเจอในชีวิตก่อนหน้านี้ เมื่อครั้งที่ลูกค้าของเขาบังเอิญพาเขาไปที่สนามยิงปืนเพื่อเล่นสนุก

หน้าไม้ที่สร้างจากพิมพ์เขียวนั้นมีสีเหลือง สีเงิน และสีดำ มีลักษณะที่เยือกเย็นและลึกลับเกี่ยวกับมัน

มีแผ่นทองเหลืองขนาดเล็กสองแผ่นขัดเงาที่แขวนไว้ที่ด้านข้างของหน้าไม้เพื่อรัดสายไนลอน

มีช่องเปิดตรงกลางมีหน้าที่ใส่ลูกศรหน้าไม้!

ซูโม่ลองใช้งาน เขาสามารถใส่ได้ห้าลูก

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถยิงหน้าไม้ได้อย่างต่อเนื่องและจำเป็นต้องบรรจุลูกศรใหม่หลังจากการยิงแต่ละครั้ง แต่ที่เก็บลูกศรก็ค่อนข้างเจ๋ง!

หลังจากปรับหน้าไม้แล้ว ซูโม่ก็เริ่มดึงสายด้วยที่ดึงสาย

ลูกศรหน้าไม้ลูกแรกพุ่งไปที่ช่องพร้อมยิง

ด้วยความตื่นเต้นของเขา ซูโม่หยิบไม้ชิ้นหนึ่งออกจากคลัง แล้วทำเป็นแผ่นไม้ และวางมันไว้ที่มุมของที่หลบภัย

เขาเล็งไปที่แผ่นไม้แล้วเหนี่ยวไก

ฟิ้ว!

มันไม่น้อยกว่าความเร็วเริ่มต้นของปืนพกขนาดเล็กของตำรวจ ชนแผ่นไม้ทันที

“บ้าเอ้ย! สร้างจากพิมพ์เขียวโดยตรง มันมีพลังมหาศาล…”

เมื่อมองไปที่ลูกศรหน้าไม้ที่สั่นเล็กน้อย ซูโม่ก็เข้าไปใกล้แผ่นไม้บนพื้นอย่างรวดเร็ว

เขาพลิกแผ่นไม้ที่หนาหกเซนติเมตร ลูกศรหน้าไม้ที่แข็งแกร่งทะลุผ่านเข้าไป เหลือครึ่งหนึ่งไว้ข้างหน้าและอีกครึ่งหนึ่งอยู่ด้านหลัง

มันไม่ได้ทรงพลังเท่ากับหน้าไม้ที่มีความแม่นยำสูงที่สร้างบริษัทอาวุธรายใหญ่ในยุคอารยะ แต่ก็ไม่เลวร้ายอย่างแน่นอน

กิ้งก่าก่อนหน้านี้อาจจะตายทันทีจากการถูกโจมตีครั้งนี้

“มาลองกันอีกครั้ง…”

ซูโม่ทนไม่ไหวกับความตื่นเต้นที่ได้รับเครื่องมือสังหารที่ทรงพลังอย่างกะทันหัน

อย่างไรก็ตาม เขารู้ด้วยว่าถึงแม้หน้าไม้จะทรงพลัง แต่ก็ถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานของเป้าหมายที่อยู่นิ่ง

ซูโม่กำลังเล็งไปที่ตรงกลางของแผ่นไม้ยาวหนึ่งเมตร แต่เมื่อเขายิง มือของเขาก็สั่น และลูกศรหน้าไม้ก็ติดอยู่ที่มุมขวาบน เกือบจะพลาดเป้า

ระยะทางเพียงสิบกว่าเมตรทำให้เกิดการเบี่ยงเบนดังกล่าว

ไม่ต้องพูดถึงความแม่นยำ 50 เมตรและ 100 เมตร

จากความแม่นยำสู่พลัง วิถีกระสุน ความรู้สึกของการยิง และวิธีการบรรจุลูกศร ซูโม่ก็ค่อยๆ ยิงและพยายาม

ลูกศรหน้าไม้ไม่ใช่วัสดุสิ้นเปลือง ลูกศรหน้าไม้หนึ่งลูกสามารถนำมาใช้ซ้ำได้ห้าครั้งหรือมากกว่า

ลูกศรหน้าไม้เปลี่ยนรูปเพียงเล็กน้อยหลังจากยิงหลายครั้ง

ยิ่งกว่านั้น ลูกศรหน้าไม้ห้าลูกต้องการไม้เพียงสองหน่วยและเหล็กหนึ่งหน่วย ซึ่งมีราคาไม่แพงนัก

ฟิ้ว!

ฟิ้ว!

…

ฟิ้ว!

เขายิงซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยศึกษามุมของมือและเล็งอย่างแม่นยำ

ความสามารถของซูโม่พุ่งสูงขึ้น

สนามยิงปืนบนโลกนั้นหรูหรามากจนคุณจำเป็นต้องใช้เงินหลายหมื่นเพื่อฝึกฝนในหนึ่งวัน แต่คุณสามารถสิ้นเปลืองในช่วงวันสิ้นโลก

ในแต่ละนัด ซูโม่พยายามที่จะไม่เร็วหรือแรงแต่แม่นยำ

หลังจากครุ่นคิดทดลองยี่สิบหรือสามสิบครั้ง ซูโม่ก็หันความสนใจไปที่การดึงสายอีกครั้ง

การดึงสายหน้าไม้เป็นปัญหาใหญ่มาโดยตลอด

ไม่ต้องพูดถึงหน้าไม้ที่ดึงสายอย่างรวดเร็วในมือของเขา

ตั้งแต่หน้าไม้แรกสุดที่มีเครื่องมือดึงสาย ผู้ที่ชื่นชอบหน้าไม้ทั้งหมดได้เดินทางเพื่อค้นหาวิธีการดึงสายที่ง่ายกว่า

ต่อมามีเครื่องดึงสายแบบพิเศษแบบเกียร์ที่ใช้มือหมุนและแบบลูกรอก

การดึงสายเริ่มมีประสิทธิภาพมากขึ้น!

หลังจากดึงสาย 30-40 ครั้งติดต่อกัน ซูโม่รู้สึกเสียวซ่าที่แขนและพบขีดจำกัดความเร็วในปัจจุบันของเขา

เขาสามารถดึงสายและเล็งยิงสามลูกแรกได้ภายในเวลาไม่ถึงนาที

หลังจากนั้น ลูกศรแต่ละลูกก็ใช้เวลาเตรียมการครึ่งนาทีถึงหนึ่งนาทีตามลำดับ

หลังจากลูกศรสิบลูก ลูกศรแต่ละลูกใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งนาทีครึ่งในการทำชุดนี้

“ถ้าเพียงแต่ฉันสามารถดัดแปลงมันเป็นเครื่องดึงสายไฟฟ้าได้ มันก็คงจะง่าย…”

ซูโม่ตื่นเต้นกับความคิดของการอัพเกรดอันทรงพลังในระบบเอาชีวิตรอดวันสิ้นโลก

เขาใช้ความคิดและเรียกระบบออกมาในขณะที่เขามองไปที่หน้าไม้

[ หน้าไม้ล่าสัตว์ทดกำลัง (ปกติ)]

คำอธิบาย: เครื่องมือต่อสู้ระยะไกล บรรจุลูกศรได้ช้า ความเร็วเริ่มต้นสูง มีความพลังทำลายมาก เป็นเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการเอาชีวิตรอดในดินแดนรกร้าง

ความเร็วลูกศร: 140 ม./วินาที

ระยะการยิง: 80m (ความเสียหายสูงสุด) 165m (ความเสียหายที่มีประสิทธิภาพ) 330m (ความเสียหายที่ไกลที่สุด)

ตัวเลือกการอัปเกรดที่หนึ่ง: อัพเกรดวัสดุหน้าไม้ เพิ่มน้ำหนักหน้าไม้ และลดแรงดึงสาย ต้องการคะแนนเอาตัวชีวิต (180)

ตัวเลือกการอัพเกรดที่สอง: อัพเกรดวัสดุหน้าไม้ เพิ่มอุปกรณ์ดึงสายไฟฟ้า เปลี่ยนวิธีการออกแบบ เพิ่มโหมดการยิงต่อเนื่องอัตโนมัติ และเพิ่มความจุลูกศร ต้องการคะแนนเอาตัวชีวิต (400)

เกริ่นนำ : นศ.ศิลปศาสตร์ใช้ศรกามเทพยิงหัวใจสาว เฉพาะนศ.วิทยาศาสตร์เท่านั้นที่จะสารภาพด้วยหน้าไม้อันทรงพลัง! ยกย่องเครื่องจักร!

“เชี่ย…”

หากไร้วัฒนธรรม คุณสามารถใช้คำเดียวสำหรับอะไรก็ได้

ซูโม่ตกใจและตื่นเต้นเล็กน้อยขณะที่มองดูคุณสมบัติที่สองที่อยู่ข้างหน้าเขา

ก่อนหน้านี้ ตัวเลือกในการเพิ่มอุปกรณ์ไฟฟ้าก็ปรากฏขึ้นเมื่อเขาอัพเกรดหอกไม้

อย่างไรก็ตาม อุปกรณ์ไฟฟ้าของหอกไม้นั้นไม่เหมือนหน้าไม้

ด้วยการเพิ่มอุปกรณ์ไฟฟ้า หน้าไม้ปฏิวัติวิธีการยิง ไม่เพียงแต่จะยิงต่อเนื่องแต่ยังดึงสายด้วยไฟฟ้า

ซูโม่มีความสามารถในการยิงเหมือนปืนแกตลิงด้วยหน้าไม้ ตราบใดที่เขามีลูกศรหน้าไม้เพียงพอ

การอัพเกรดนี้มีค่าใช้จ่ายเพียง 400 คะแนน!

ตามความคืบหน้าในตอนนี้ ตราบเท่าที่เขาสามารถอยู่ได้ประมาณสิบวัน เขาเกือบจะสร้างตัวเลขนี้ได้

เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น ความสามารถในการต่อสู้ของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

“น่าเสียดายที่ฉันยังต้องการไฟฟ้าอยู่ ตราบใดที่เราไม่สามารถพัฒนาไฟฟ้าหรือหาอุปกรณ์ที่จะแปลงกระแสไฟฟ้า สิ่งนี้ก็ไร้ประโยชน์”

เขาถอนหายใจยาว

เป็นอีกครั้งที่ซูโม่รู้สึกถึงความสำคัญของการฟื้นฟูกระแสไฟฟ้า

เหตุผลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับความก้าวหน้าอย่างฉับพลันและรวดเร็วของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในยุคอารยธรรมคือการประดิษฐ์ไฟฟ้า

ไฟฟ้าทำให้คนธรรมดาทุกคนได้สัมผัสเสน่ห์ของเทคโนโลยีอย่างทั่วถึง

อย่างไรก็ตาม ในระหว่างนี้ไม่มีไฟฟ้าใช้…

เมื่อเห็นซูโม่กำลังครุ่นคิด โอรีโอก็วิ่งเข้ามาและส่ายหัวราวกับจะบอกว่ามันสามารถจัดการกับปัญหาใดๆ ได้!

“โอรีโอ ฉันสั่งให้คุณผลิตไฟฟ้าให้ฉันตอนนี้ มันเป็นงานจากเจ้านายของแก!”

ซูโม่หัวเราะ กวักมือเรียกโอรีโอ และลูบหัวสุนัขขณะที่ถือมันไว้ในอ้อมแขน

โอรีโอผู้น่าสงสารไม่รู้ว่าไฟฟ้าคืออะไร อย่างไรก็ตาม ดวงตาของมันเปล่งประกายด้วยสติปัญญาเมื่อเขาได้ยินว่ามันเป็นงานของเจ้าของ

จากมุมที่ซูโม่มองไม่เห็น โอรีโอดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง

เมื่อซูโม่หันศีรษะไปมอง ดวงตาที่ใสเล็กน้อยของโอรีโอกลับขุ่นมัวอีกครั้ง

…

[ไม่พบสัตว์กลายพันธุ์ภายในรัศมีพันเมตรของผู้เล่น]

[จำนวนวันนี้ 0/3]

หลังจากใช้โอกาสสุดท้ายของวันจนหมดและตรวจไม่พบสัตว์กลายพันธุ์ในบริเวณใกล้เคียง ซูโม่ก็เดินออกไปพร้อมกับคบเพลิง

พรุ่งนี้เป็นวันแห่งภัยพิบัติฝนกรด

เขาจำเป็นต้องตรวจสอบขั้นสุดท้ายเพื่อดูว่าระบบระบายน้ำถูกทรายปิดกั้นจากที่ราบหรือไม่

“มันต้องปลอดภัย 100%!”

เมื่อขอให้โอรีโอตื่นตัว ซูโม่ก็ดึงคบเพลิงสามอันแล้วปักลงไปที่พื้น

แสงจันทร์ซึ่งเคยเป็นสีเงิน-ขาว กลายเป็นสีแดงอย่างน่าขนลุกเมื่อภัยพิบัติปรากฏขึ้น

แสงสีแดงกระจายอยู่บนพื้นและปะปนกับแสงไฟ มีความสวยงามที่แปลกประหลาดเกี่ยวกับเรื่องนี้

ในเวลาเพียงครึ่งวัน มันก็เกือบจะปกคลุมด้วยทรายจากที่ราบ

เมื่อนำพลั่วออกมา ซูโม่ก็เริ่มทำความสะอาดทางน้ำ

เมื่อเขาทำทุกอย่างเสร็จแล้วและแน่ใจว่ามันถูกขุดลอกแล้ว เขาก็กลับไปที่ที่หลบภัย

ผ่านแสงไฟ เขามองไปที่ประตูหลักที่เป็นหินแข็ง ผนังและพื้นหินขัดเงาขณะนอนอยู่บนเตียง

ในคืนสุดท้ายก่อนเกิดภัยพิบัติ ซูโม่คลุมตัวเองด้วยผ้าห่ม และการหายใจของเขาก็ค่อยๆช้าลง

ซูโม่มีความมั่นใจเพียงพอที่จะเผชิญกับภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น

แต่ช่วงกลางดึกที่อากาศเริ่มเย็นลง

ผู้คนนับไม่ถ้วนวิ่งไปรอบๆ พร้อมคบไฟ พยายามอย่างยิ่งยวดในการต้านทานภัยพิบัติในนาทีสุดท้าย

มีเพียงไม่กี่คนที่นั่งอยู่ในที่หลบภัยด้วยท่าทางที่ซับซ้อน รอคอยภัยพิบัติที่จะมาถึง

มีความรู้สึกวิกฤตที่แข็งแกร่ง นอกจากซูโม่

คืนนี้ไม่มีใครนอนหลับได้…